بقاى دين

در زيارت جامعه مى خوانيد: اشهد انك قد اقمت الصلوه و آتيت الزكاه و امرت بالمعروف و نهيت عن المنكر در كتاب ((حقيقه الامر)) اين نكته را ذكر كرده كه ماء معين در قرآن اشاره به امام است  و تاءويل به علم و معرفت و محبت شده است .
پس اين شعر منسوب به حضرت شيعتى ما ان شربتم عذب ماء فاذكرونى  معنى ظاهرش اين است كه هر وقت آب گوارايى نوشيديد يادى از لب تشنه حسين كنيد و معنى تاءويلش : هرگاه از علوم قرآن و اهل بيت بهره مند شدى بگو: ((صلى الله عليك يا اباعبدالله )) چون از بركت حسين است كه اين بهره هاى روحانى به تو رسيد. اگر حسين نبود اين مسجد و منبر كى بود؟ بنى اميه و بنى مروان كجا مى گذاشتند دينى باقى بماند، اينها دشمن شنيده ايد وقتى كه سر حسين را به مجلس يزيد آورند اين اشعار را خواند:
((كاش ابوجهل ها و ابوسفيان ها بودند و مى ديدند كه چگونه من تلافى از محمد و خاندانش كردم آن وقت به من مى گفتند دست مريزاد خوب تلافى كردى ))