يكى از عالى ترين نيروهاى روانى كه خدا در انسان قرار داده صبر است.
ايستادگى در حادثه كه هر چه فشار بياورد از مدار خدا بيرون بيندازد آدم بيرون نرود بايستد هر چه هم مى خواهد پيش بيايد. اصلًا زندگى توأم با حادثه است، بى جهت حادثه را نبايد رد كرد و با حادثه نبايد آشتى كرد بايد در مقابل حادثه صبر كرد، ايستاد كه انسان محكم تر بشود و آبرومندتر بشود، قويتر شود، ديد انسان نسبت به حادثه بايد ديد الهى باشد، ديد عادى نباشد.
از يكى از عرفا پرسيدند شما درباره فلان عارف چه نظرى داريد؟ گفت: هر كه او را مى ديد مسلمان مى شد، آن عارف انگشت كوچك پيامبر هم نمى شود، گفتند:
چطور هر كه او را مى ديد مسلمان مى شد؟ اما ابولهب چهارده سال نبوت پيغمبر را درك كرد و خود پيامبر را هم ديد ولى مسلمان نشد، عارف چقدر جالب جواب داد گفت: ابولهب پيغمبر را نمى ديد بلكه محمد يتيم را مى ديد. ابولهب اگر محمد بن عبدالله را رسول الله مى ديد مثل اميرالمؤمنين مى شد.
و قرآن مجيد درباره پيامبر همين حرف را مى زند و مى فرمايد:
«تَرَيهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ وَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ » تمام هيكل تو را مى بينند، اما يك نفر تو را با دل نمى بيند. تو را مى بينند:
«يَنظُرُونَ إِلَيْكَ وَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ »
اما دلشان نمى بيند و الا اگر با ديد قلبشان تو را نگاه كنند تمام زيبائيها را در تو جمع مى بينند و عاشق تو مى شوند.
مانند كسى كه در خانه قرآن را مى بيند يك جلد است. با كاغذ و مركب و حركات زير و زبر و هنوز هم فاسد است.
اگر نگاه ديد الهى باشد
اولًا: انسان خودش و تمام عالم را مملوك حق مى بيند.
ثانياً: انسان و كل عالم را به زيباترين قيافه مى بيند.
ثالثاً: ايمان خود و كل حوادث را به زيباترين صورت مى بيند. مسئله شهادت براى خود شهيد وقتى كه جبهه مى ورد حادثه يا آزمايش است.
پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله درباره او مى فرمايد: وقتى كه يك مؤمن از دنيا مى رود به مؤمن مى گويند: دلت مى خواهد تو را به دنيا برگردانيم. مى گويد: نه. حالا او كه زن و بچه خوب داشته مى گويد نه، به او مى گويند تو را سلطنت تمام كره زمين را بدهيم در برزخ به خدا التماس مى كند من را برنگردانيد ولو اينكه خواسته باشند سلطنت كل زمين را به او بدهند. اما شهيد وقتى در عالم برزخ مى رود به خدا مى گويد مولاى من تقاضاى من از تو اين است كه از الان تا روز قيامت من را به جبهه برگردانى تا دوباره شهيد بشوم. اين حادثه اينقدر شيرين است اما ديد حق بين مى خواهد، يك چشم الهى مى خواهد.
منبع : پایگاه عرفان
