فرازی از دعای عرفه سید الشهدا (ع) - ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

معبودا من گواهى مى دهم به تلاش و كوششم،و به قدر رسايى طاعت و ظرفيتم،و از باب ايمان و يقين مى گويم:سپاس خداى را كه فرزندى نگرفته،تا از او ارث برند،و براى او در فرمانروايى اش شريكى نبوده تا با او در آنچه پديد آورده مخالفت كند، و سرپرستى از خوارى برايش نبوده،تا او را در آنچه ساخته يارى دهد،پس منزّه است او،منزّه است او،اگر در آسمان و زمين معبودهايى جز خدا بود،هر آينه هر دو تباه مى شدند و متلاشى مى گشتند،منزّه است خداى يگانه يكتا،و بى نياز،كه نزاده،و زاده نشده و احدى همتايش نبوده است