خدايا چه اندازه به من لطف دارى.با اين نادانى فوق العاده من،و چهقدر به من مهربانى،با اين عمل زشت من؟
خدايا چه اندازه به من لطف دارى. با اين نادانى فوق العاده من، و چه قدر به من مهربانى، با اين عمل زشت من؟ خدايا چقدر به من نزديكى، و من چقدر از تو دورم، و چه اندازه به من مهر مى ورزى پس چيست. آنچه مرا از تو در پرده مى كند؟خدايا از اختلاف آثار، و تغييرات احوال دانستم كه خواسته ات از من اين است كه خود را در هرچيز به من بشناسانى تا در هيچ چيز نسبت به تو جاهل نباشم، خدايا هر زمان فرومايگى ام از سخن مرا بازداشت، كرم تو گويايم نمود، و هر وقت اوصافم نااميدم كرد، نعمتهايت به طمعم انداخت.
منبع : پایگاه عرفان
