اى مولاى من با چه وسيله اى با تو روبرو شوم؟،آيا با گوشم،يا با ديده ام،يا با زبانم،يا با دستم،يا با پايم، آيا اين همه نعمتهاى تو نزد من نيست؟و من به همه اينها تو را معصيت كردم،اى مولاى من،تو را بر من حجّت و راه است، اى آن كه مرا از پدران و مادران پوشاند،از اينكه مرا از خود برانند،و از خويشان و برادران،از اينكه مرا سرزنش كنند،و از پادشاهان از اينكه مجازاتم نمايند،مولاى من اگر اينان آگاه مى شدند،بر آنچه تو بر آن از من مى دانى،در اين صورت مهلتم نمى دانند،و مرا تنها مى گذاردند،و از من مى بريدند،هم اينك اى خداى من در برابرت هستم
منبع : پايگاه عرفان
