ركوع داود عليه السلام‏

در قرآن مجيد در باب عظمت ركوع و انابه به درگاه حق و منافع آن مى خوانيم:

[وَ ظَنَّ داوُدُ أَنَّما فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَ خَرَّ راكِعاً وَ أَنابَ* فَغَفَرْنا لَهُ ذلِكَ وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنا لَزُلْفى وَ حُسْنَ مَآبٍ ] .

و داود دانست كه ما او را [در اين حادثه ] آزموده ايم، در نتيجه از پروردگارش درخواست آمرزش كرد و بى درنگ به حالت خضوع به رو در افتاد و به خدا بازگشت* و ما او را در اين [داورى ] آمرزيديم، بى ترديد او نزد ما تقرب و منزلتى بلند و سرانجامى نيكو دارد.