حضرت رضا (ع) از پدرانش روايت ميكند كه هنگام شهادت حضرت مجتبى كسانى كه حضور داشتند مشاهده نمودند كه آن بزرگوار گريه ميكند، عرضه
داشتند يابن رسول الله چرا گريه ميكنيد با اين نسبتى كه به پيامبر داريد و مقامات و منزلتهائى كه آن حضرت درباره شما فرموده و نيز بيست مرتبه پياده به حج رفته ايد و ثروت خود را سه در راه خدا قسمت نموديد به طورى كه ازيك جفت كفش و نعلين نيمى براى خود و دانه ديگر را در راه خدا دادهاى حضرت پاسخ داد:
«ابكى لهول المطلع وفراق الاحبة:»
از هراس و ترس مطلّع و فراق دوستان گريه ميكنم. مجلسى ميفرمايد: مراد حضرت از هول مطلع ايستادن در روز قيامت است آن هم در پيشگاه عدل الهى و گرفتارى هاى گوناگون كه پس از مرگ بر انسان وارد ميشود.
منبع : پایگاه عرفان
