مسافر غریب از فاطمه سالاروند

ای مسافر غریب ای پرنده شهید
ای همیشه سربلند ای نجیب روسپید
سوره فصیح نور بر لب تو می شکفت
آفتاب عشق و درد در دل تو می تپید
پاره پاره و کبود زیر سم اسبها
از تن معطرت باغ لاله می چکید
بودنی چنان وسیع مثل تو زمین نداشت
رفتنی چنان شگفت چشم آسمان ندید
باغ های خشک را یاد سبز تو بهار
قفل های بسته را نام روشنت کلید
ماندنی ترین غزل خواندنی ترین سرود
کی توان تو را نوشت؟ کی توان تو را شنید؟