قد بر افرازید! یک عالم شقاوت پیش روست از جعفر رسول ‌زاده

قد بر افرازید! یک عالم شقاوت پیش روست
پرده بردارید! صد آیینه حیرت پیش روست
ای حسینی مشربان! در معبد آزادگی
تا نماز آرید،  محراب عبادت پیش روست
عشق می نالد: حریفان،  تیغ در خون شسته اند
عشق می غرد:نظرگاه شهادت پیش روست
عقل می گوید که: بال خسته را پرواز نیست
عشق می بالد که: اوجی بی نهایت پیش روست
دوستی را پاس می دارم که در هُرم عطش
سایه ساری در گذرگاه محبّت پیش روست
سبز می مانم که در حال و هوای رُستنم
تشنه می رویم،  که باران طراوت پیش روست
ای تمام مهربانی در نگاهت یاحسین!
با تو باید آشنا بودن که غربت پیش روست