قرآن مجيد به پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: «وَدُّوا» مردم مكه دوست دارند كه:
«لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ» با آنها سازش كنى، تا آنها هم با تو بسازند. تمام بلاها و رنج ها هم تمام مى شود و از بين مى رود. ولى پيغمبر صلى الله عليه و آله مى دانست كه تمام برنامه ها به زمان مقرر گره خورده است؛ «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا» «1» اما زمان معينى دارد و رسول خدا صلى الله عليه و آله آن مقدار زمان را صبر كردند تا مسأله هجرت پيش آمد.
چند سال بعد از هجرت، با صد هزار نفر نيروى مؤمن و مسلح، مكه را محاصره كردند. آن قلدرها و مشركان، همه در محاصره قرار گرفتند. رسول خدا صلى الله عليه و آله مكه را فتح كرد، در حالى كه مشركان طبق آيات قرآن در اين جنگ برده مسلمانان شدند، اما پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله اين ها را فرمود:
«انْتُمُ الطُلَقاء»
همه شما را آزاد كردم.
زينب كبرى عليها السلام نيز به اين معنا در مجلس يزيد اشاره كرد: اى پسر غلامان خانواده ما! شما برده زاده پست هستيد.
منبع : پایگاه عرفان
