پس از آن كه اقوام ملل و به ويژه غرب به عنوان تمدن و منورالفكرى حجاب را از زن گرفتند، و او را كه ميل به خودنمائى هم دارد، با موى افشان، و روى باز، و آرايش و با لباس هاى كوتاه و بدن نما به تمام مجامع، مجالس، پارك ها، خيابان ها، مدارس، مراكز ادارى، كارخانجات، تجارت خانه ها، كوچه و بازار، تأتر و سينما، كشيدند آمار زنا، روابط نامشروع پنهانى و آشكار، طلاق، همجنس بازى بر اثر عدم قناعت به زن كه به هر صورت و به آسانى در دسترس بود، خودكشى، بيمارى هاى روانى، جنون با سرعت سرسام آورى به صورت تصاعدى بالا رفت، و فساد جنسى نسبت به همه مناطق كره زمين فراگير شد، و خيلى از نسل اين افسار گسيختگان به تباهى، گناه، بى بند و بارى دچار شدند، و حركت مسائل معنوى و اخلاقى به شدت گرفتار سير نزولى گرديد.
من فكر نمى كنم احدى از مردم جهان حتى بانيان اين جنايت بى نظير منكر اين عوارض سنگين و گاهى غير قابل جبران آن كه محصول ننگين بى حجابى است باشند.
اگر مردان چه آنان كه عزب و بى زن هستند، و چه آنان كه داراى همسر هستند همه جا و به صورت آزاد، دختران و زنان را با انواع آرايش ها و لباس ها و بدن هائى كه جز تحريك شهوات حيوانى ندارد نمى ديدند دچار هوس و هواى، و هيجان شهوات و حرص به كام جوئى و لذت گرائى نمى شدند، و اين همه عوارض در دامن اجتماع قرار نمى گرفت.
جوان عزب مى بيند و با همه وجود مى خواهد، يا بايد به خاطر دسترسى نداشتن به مطلوب خود، دچار فشار روحى و يا خود ارضائى و يا افتادن در آغوشى نامحرم به ياد آنچه ديد و به دست نياورد گردد، يا به دختربازى روى آورد، يا به دام زنى شوهردار كه وجودش عارى از تقوا و دين است افتد و خلاصه به شكلى شهوت جنسى را ارضا كند!!
اگر نمى ديد نمى خواست و از آن همه عوارض در امان و در حصن حصين امنيت قرار مى گرفت.
مرد زن دار وقتى شبانه روز در همه مراكز كارى و محل هاى رفت و آمد هر دخترى وزنى را با انواع آرايش ها و لباس هاى آن چنانى و طنازى عشوه ها بتواند ببيند و برخى از آنان را زيباتر از همسر خود مشاهده كند، البته به جنس جديد ميل پيدا كرده و گاهى عاشق مى شود و رابطه برقرار مى كند و لذت مضاعف مى برد و در نهايت از همسرش كه براى او چند فرزند آورده و اندكى تغيير قيافه داده دلسرد مى گردد، و زمزمه ى طلاق و جدائى سر مى دهد، و به شدت سر ناسازگارى بلند مى كند و بالاخره زن را طلاق مى دهد و به آغوش معشوقه ملعونه پناه مى برد و همسر و فرزندانش را از خود و كانون گرم خانواده محروم مى سازد، و معلوم نيست اگر همسر اول از مايه تقوا برخوردار نباشد چه بلائى بر سر خود و فرزندانش مى آورد، و يا نهايتاً اگر شوهر كند وضع فرزندانش زير دست ناپدرى چه خواهد شد و اين همه براى عزب و غير عزب نتيجه بى حجابى دختران زنان است و روى اين حساب بايد گفت: بى حجابى در هر جامعه و ملتى منشأ انواع مفاسد، مضيقه ها، بيمارى ها، جدائى ها است و اگر گفته شود بى حجابى مايه و زمينه بدترين ظلم ها و جنايات است سخنى به گزاف گفته نشده، و اگر با فرياد بلند اعلام شود لعنت بر بى حجابى و بر بانيان آن، مطلب غير معقولى گفته نشده است.
عوارض ننگين، و امور غير قابل تحملى كه به وسيله زنان و دختران بى حجاب و بى بند و بار در زندگى خودشان مردانى كه به آنان نامحرم هستند جريان مى يابد، و مفاسد غير قابل جبرانى كه گاهى از اختلاط مردان و زنان در خيابان ها و در مجالس عروسى و شب نشينى پيش مى آيد قابل شمارش نيست.
«ضيافتى به افتخار جوانى بازگشته از اروپا ترتيب يافت، در اين ضيافت كه عده اى زن و مرد و دختر به صورت مختلط حضور داشتند و وسايل عيش و نوش فراهم بود. جوان تازه از فرنگ برگشته در برابر ديد همگان دست دختر عمويش را كه از آرايش و لباس هاى محرك جلوه اى خاص داشت بوسيد!
برادر دختر كه ناظر اين جريان بود به اعتراض شديد برخاست، در نهايت ميان آن دو نفر نزاع سختى در گرفت، ميهمانان نيز كه با خوردن مشروب كنترل خود را از دست داده بودند به طرفداراى از طرفين به جان هم افتادند و مجلس جشن به ميدان جنگ تبديل شد ...
حضرت صادق (ع) مى فرمايد: هيچ يك از افراد بى بند و بارى از زنا بى بهره نيست، زناى چشم نگاه است و زناى دهان بوسه و زناى دست لمس است، خواه عمل زناشوئى انجام گيرد خواه انجام نگيرد. «2»
راستى لعنت بر بى حجابى و بانيان آن كه چنين وضعى را بر مرد و زن تحميل كردند تا جشنى كه مطابق فرهنگ بى حجابى برپا شد مبدل به ميدان زد و خورد و جنگ شديد گردد.
«زنى بى حجاب با دختر و پسرش از راه عبور مى كردند، جوانى پررو دختر زيبا را ديد و به او متلك گفت، برادر دختر بسيار ناراحت شد و به او اعتراض كرد، اين عمل موجب ناراحتى متلك گو شد و با هيجان به برادر دختر حمله كرد، برادر به دفاع از خود به دفع حمله اقدام كرد ولى شدت درگيرى سبب قتل او شد، و برادر دختر براى محاكمه و نهايت قصاص به زندان افتاد!»
به حقيقت لعنت بر بى حجابى و بانيان آن كه دخترى را در معرض متلك عاشقانه جوانى قرار داد و نهايتاً دو جوان را كه نيروى فعال و بازوى علم و كار كشور بودند پيش از به ثمر نشستن عمرشان به كام مرگ انداخت!!
«زن شوهردارى كه به خاطر آزاد بودنش هر كسى مى توانست او را ببيند و از موى و روى او لذت ببرد، با هم دستى مرد بيگانه اى كه عاشقش شده بود شوهرش را كشت تا با مرد جديد زندگى جديدى آغاز كند، ولى خون شوهر دامنش را گرفت و به دام قانون افتاد!!»
لعنت بر بى حجابى و بانيانش كه جان مردى را به دست همسرش كه بايد مايه ى آرامش او مى بود، با كمك معشوقش گرفت و خانواده مرد را دچار داغ سنگين كرد، اگر زن شوهردار در معرض ديد ديگران نبود، و موى و روى زيبا، و بدن و لباس بدن نمايش را نمى ديدند عاشقش نمى شدند، و با همدستى او قتلى صورت نمى گرفت، ولى چه بايد كرد كه بى حجابى نشانه تمدن و روشن فكرى و پوشش و حجاب نشانه ى عقب ماندگى است!!
روابط آزاد، و آزاد بودن زن در هر برنامه اى كه مى خواهد، حتى براى زن شوهردار كه به شكلى از شوهرش ارضا مى شود سمّى بسيار خطرناك و نشانه توحش نه تمدن است:
«شوهر كه از طرف قاضى دادگاه مورد بازپرسى و تحقيقات درباره ى علت كشتن زنش بود گفت: در چمدان همسرم كه 5 ماه پيش آرى فقط پنج ماه پيش با او ازدواج كرده ام سه نامه عاشقانه كه براى او نوشته بودند پيدا كردم وقتى جريان را از او پرسيدم با من به مشاجره و نزاع پرداخت نهايتاً كارمان به درگيرى سخت انجاميد و او را كشتم ....»
لعنت خدا بر بى حجابى و بانيانش كه نگذاشت زن و شوهر جوانى با هزاران آرزو و بيش از پنج ماه در كنار هم زندگى كنند، و عاقبت زن جوان و عروس پنج ماهه را به كشتن داد، و جان شوهر را نيز به ميدان قصاص كشانيد، و دو خانواده را داغدار كرد!!
نتايج مواردى كه حاصل بى بند و بارى، بى حجابى، روابط آزاد، و اختلاط مردان و زنان است در چند داستان انفاق افتاده كه در سطور بالا نوشته شد خوانديد، اكنون به نظرم مى رسد به منافع عالى حجاب كه هم حافظ وضع مرد و هم وضع وجود زن و شخصيت اوست تا حدى پى برديد، و دانستيد چرا قرآن مجيد و روايات اهل بيت بر حجاب و حفظ چشم از ديدن نامحرم كه موجب ثبات ادب مرد و پاكدامنى زن، و سبب برپائى نظام خانواده و بقاء آن است اصرار دارند، آرى خداوند مهربان و انبياء و امامان بيش از همه كس به مصالح زندگى مرد و زن آشنا هستند و بر اساس آن مصالح نسخه مى نويسند و قوانين و مقررات لازم را وضع مى كنند.
البته حجاب و پوشش زن در آن حدى كه در آن زمينه هيچ گونه تحريك احساسات و شهوات براى مرد نباشد ويژه ى آئين اسلام نيست، حجاب حقيقتى است كه شروع تحققش با شروع حيات و زندگى انسان در كره ى زمين بوده است.
تاريخ باستان هر ملتى را كه مورد كاوش قرار مى دهيم و حتى مجسمه ها و نقش ها و تصاويرى را كه از ملل باستان باقى مانده است اگر دقت كنيم ميان لباس زن و مرد تفاوت مى بينيم.
بنابراين مى توان گفت خود «زن» ستر و پوشش را با يك نوع الهام فطرى براى محفوظ ماندن، و بالا بردن منزلت و موقعيت خود اختراع و انتخاب كرده است.
اسلام كه آئين فطرت است بر همين اساس حجاب را براى زن لازم و ضرورى اعلام كرده است. حقيقت حجاب و احكامى كه اسلام در رابطه با جلوگيرى از تحريك غريزه جنسى مقرر داشته است كه در نهايت استمتاعات جنسى را به هر صورت كه باشد به محيط خانوادگى اختصاص مى دهد به طور مسلم موجب تحكيم و پيوند روابط خانوادگى و افزايش صميميت و محبت در كانون زندگى زن و شوهر، و افزايش آمار ازدواج و كاهش آمار طلاق مى گردد، بنابراين حجاب براى زن مصونيت از تيرهاى نگاه هاى زهرآلود شهوت پرستان و محفوظ ماندن از اشرار، و در امان ماندن از مزاحمت آلودگان است نه محدوديت و شخصيت و كرامت و شرافت زن اقتضا مى كند هنگامى كه از خانه بيرون مى رود، يا در خانه نامحرمانى باشند متين و مودب و باوقار باشد.
حجاب در اسلام پوششى است كه كرامت و وقار زن را حفظ مى كند، در مسئله حجاب رنگ پوشش مطرح نيست ولى استفاده از رنگ هاى روشن و چشم گير كه مورد توجه و نگاه ديگران واقع شود، نه تنها هدفى را كه اسلام دارد تأمين نمى كند، بلكه نقض غرض هم هست، و لازم است توجه شود كه يكى از كارهائى كه در قرآن منكر شناخته شده و به شدت از آن نهى مى كند و آن را برنامه و طرحى از جاهليت معرفى مى نمايد تبرج زنان است، تبرج يعنى خودنمائى و جلوه گرى، روى اين حساب ظاهر شدن زن در اجتماع، مجالس، مهمانى ها به صورتى كه انگشت نما شود و چشم ها را به دنبال خود بكشد، و به تحريك هوا و هوس و شهوات مردان بيانجامد «تبرج» و قطعاً عملى حرام «1» و موجب خشم خدا و سبب عذاب در دنيا و آخرت و محروم شدن از فيوضات الهيه است.
بعد از آن كه روشن شد: حجاب يك امر فطرى است و سابقه ى تاريخش با تاريخ به وجود آمدن انسان يكى است، و اسلام نيز كه دين فطرت است آن را در ضمن آياتى از قرآن در سوره ى نور و سوره ى احزاب، و روايات اهل بيت عصمت مورد تأكيد قرار داده است اكنون بايد ديد حجاب با اين كه قرن ها در ميان ملت هاى اسلامى مورد اهتمام و عمل بانوان مسلمان و مؤمن بوده است و آنان را از مفاسد بى شمارى حفظ مى كرده، و عفت و پاكدامنى شان سبب استحكام خانواده، و موجب تربيت فرزندانى پاك و سالم و مؤمن بوده است، پيدايش بى حجابى و گسترش آن نتيجه چه عاملى بوده است.
مهم ترين نقشه ى استعمار كه قرآن مجيد در تعبير رساتر از آن به عنوان استكبار ياد كرده هويت زدائى و شخصيت كُشى است.
استكبار با ترفندهاى مختلف و تبليغات گسترده سبب ايجاد «خودباختگى» و «خود كم بينى» مى گردد و شخصيت و استقلال و عظمت ملت ها را هدف قرار مى دهد و افكار و روحيات آنان را زير سلطه خود درمى آورد و اين كار، خود، مقدمه استضعاف اقتصادى و سياسى است كه مستكبرين براى مستضعفان خواب مى بينند.
اين حقيقت را نيز مى دانيم كه هويت و شخصيت زن مسلمان با حجاب اسلامى گره خورده بود و يكى از آدابى كه از كودكى به دختران مسلمان تعليم و عادت داده مى شد حجاب اسلامى و پوشش قرآنى بود و زنان مسلمان با حجاب خويش علاوه بر اين كه مصونيت خود را در جامعه و مجالس خانوادگى و ميهمانى ها تضمين مى كردند، شخصيت اسلامى خود را نيز به اين وسيله نشان مى دادند و آرمان مكتب خود را حفظ مى نمودند، ولى استكبار با بوق هاى تبليغاتى با عنوان آزادى، ترقى، و تمدن دست به فرهنگ ستيزى زد و براى زدودن ارزش هاى اسلامى و حاكم ساختن پستى هاى غربى تلاش وسيعى را آغاز كرد و در اين رابطه با كمك دست نشاندگان خود و فريب خوردگان فرهنگ غرب بى حجابى را زمينه سازى كرد و متأسفانه مشتى از زنان بى تقوا و لذت گرا اين فرهنگ را پذيرفته و در گوشه و كنار جوامع اسلامى به ويژه شهرهاى بزرگ رواج دادند، و از اين راه ضربه سختى به احكام الهى زده و بسيارى از زنان و دختران را در دريائى از فساد و فتنه فرو بردند، مسئله بى حجابى وقتى در ايران عملى شد عارف بزرگ و فقيه نامى و فيلسوف عظيم القدر آيت الله شاه آبادى روى منبر اعلام كرد كه بى حجابى در ايران كمر صد و بيست و چهار هزار پيامبر را شكست، با اين كه بى حجابى اول راهش بود و هنوز مفاسد آن آشكار نگشته و ظهور نكرده بود.
تز استعمارى و خطرناك و خانمان برانداز انگلستان كه مأمور پليد خود، غلام حلقه بگوشى چون رضاخان پهلوى را حاكم بر مملكت ايران كرد، و جوّى پليسى و دولتى ولى به شدت استبدادى را بر مردم مسلط كرد نسبت به مسئله زن كه بايد به دست رضاخان تحقق مى يافت اين بود:
«در مسأله بى حجابى زنان بايد كوشش فوق العاده به عمل بياوريم تا زمانى مسلمان به بى حجابى و رها كردن چادر و پوشش مشتاق شوند، بايد به استناد شواهد و دلايل تاريخى ساختگى ثابت كنيم كه پوشش زن از دوران بنى عباس متداول شده و مطلقاً سنت اسلام نيست!!
سپس اضافه مى كند: پس از آن كه حجاب زنان با تبليغات گسترده از ميان رفت، وظيفه ى مأموران ما آن است كه جوانان را به عشق بازى و روابط جنسى نامشروع تشويق كنند، و زنان غير مسلمان كاملًا بدون حجاب ظاهر شوند، تا زنان مسلمان از آنان تقليد كنند.
پرده حرمت برخى از زنان به دست رضاخان و مأمورانش دريده شد، نسبت به پوشش سخت گيرى طاقت فرسائى بر زنان تحميل شد، بسيارى از زنان تا آزاد شدن حجاب پس از سقوط رضاخان از خانه بيرون نيامدند، گروهى هم با فريب خوردن فرهنگ برهنگى غرب را پذيرفتند، و مانند ويروس تكثير مثل كردند، سايه شوم بى عفتى سراسر كشور را گرفت بر اثر اين جنايت معلوم نيست تا كنون چه عوارض سهمگينى دامن افراد و خانواده ها و جامعه را گرفت؟!
نتايج سود بى حجابى را در سطور قبل با دقت مطالعه كنيد تا روشن شود از اين طريق چه بلاها و مصائبى گريبان ملت ايران و ملت هاى اسلامى را در ساير ممالك گرفت.
اگر زنان كشورهاى اسلامى فرهنگ غرب را نمى پذيرفتند، و بدون حجاب بيرون نمى آمدند، و خودآرائى نمى كردند، مردان و جوانان مسلمان دچار چشم چرانى سپس فساد در اخلاق و در عمل نمى گشتند، و درصد قابل توجهى از نيروهاى كشورهاى اسلامى به خاطر روابط نامشروع، و كثرت گناه و مجالس عيش و طرب و شب نشينى هاى آن چنانى و اعتياد از چرخه ى فعاليت و كار مثبت و تحصيل و توليد، و سودرسانى به مملكت و ملت خارج نمى شدند.
اميرمؤمنان درباره ى نگاه حرام و چشم دوختن به نامحرمان، مى فرمايد:
«العيون مصائد الشيطان:»
ديده ها، دام هاى شيطان هستند.
و نيز آن حضرت فرمود:
«اللخط رائد الفتن:»
نگاه حرام پيشاهنگ فتنه هاست.
حضرت صادق فرمود:
«النظر سهم من سهام ابليس و كم نظرة اورثت حسرة طويلة:»
نگاه به نامحرم تيرى زهرآلود از تيرهاى شيطان است و چه بسيار نگاهى كه حسرت هاى طولانى از خود به جاى مى گذارد.
حضرت رضا (ع) در پاسخ مسائلى كه محمد بن سنان طرح كرده بود، درباره فلسفه حرمت نگاه با نامحرم نوشتند: خداوند به اين خاطر اين عمل را حرام كرده كه موجب تهييج شهوت و سبب فساد مى گردد: «2»
درباره ى نظام خانواده در اسلام كتابى درسى فصل در ششصد صفحه نوشته ام كه به شش زبان ترجمه شده و فارسى آن نزديك به سى بار آراسته به چاپ گشته كه مى توانيد جهت دريافت استحكام مقررات اسلام و اين كه اين فرهنگ پاك ضامن سعادت خانواده و جامعه است به آن كتاب مراجعه كنيد.
در رابطه با چشم و مسئله حجاب كه دو مسئله اساسى است در آيات سوره هاى بعد به خواست خدا در حد لازم مطالبى خواهد آمد.
قاعدگى و طهارت
آيه 222 در رابطه با قاعدگى يا حيض و مسئله پاك شدن از آن، و حرمت هم بسترى با زن در آن حالت حقايقى را مطرح مى كند كه در حد مقدور به آن اشاره مى شود.
قانون تورات حكم مى كند، زنى كه مبتلا به حيض يا عادت ماهيانه شده است، بايد عملا او را از جامعه برانند و فقط در حدى كه جانش محفوظ بماند به او خوراك بدهند، چنين زنى لازم است از مزاياى زندگى، و بودن كنار خانواده محروم باشد!!
در اين زمينه اگر زن بچه دار شد و فرزندش دختر است بايد هشتاد روز از اجتماع بركنار و دور بماند.
ولى هنگامى كه خورشيد تابناك اسلام طلوع كرد به اين كوته نظرى ها و مظالم پايان داد و احكام ستمگرانه را كه درباره ى زن اجرا مى شد منسوخ دانست و فقط اعلام كرد:
حيض نوعى ناراحتى رحمى است، شما در آن وقت از هم بسترى با زن به خاطر سلامت خود و همسرتان اجتناب كنيد تا از آن با طهارت و غسل بيرون آيند،
پسر و دختر بايد به اين نكته توجه داشته باشند كه دختر سالم بايد پس از شروع رشد عادت ماهيانه ببيند و اگر نبيند علامت بيمارى است، ولى جسم دوشيزگان، مناطق گوناگون جغرافيائى، نوع خوراك و بسيارى از امور ديگر در كم و زياد شدن و يا تقديم و تأخير افتادن عادت ماهيانه مؤثر است.
مثلًا در سرزمين هائى كه هواى آن گرم و جزء مناطق حارّه است و دوشيزگان كه از نظر جسمى نيرومندند در سن 12 سالگى عادت مى بينند، و در مناطق سردسيرى در سنين 15 سالگى و حداقل روزها 3 روز و حداكثر ده روز است.
در چنين ايامى زنان آماده پذيرفتن بسيارى از بيمارى ها هستند، و رحم آنان مشغول برطرف كردن آلودگى هاى خود و آماده شدن براى پذيرفتن نطفه است، و عمل زناشوئى در اين برنامه يعنى در حالت حيض حرام و سبب اخلال در آماده شدن رحم براى پذيرفتن نطفه، و عامل ضربه زدن به سلامت مرد و زن است.
زن و مرد در ايام عادت از هم بستر شدن نهى شده اند، و از هر دو خواسته اند خود را در خطر انواع بيمارى ها نيندازند،
«فاعتزلوا النساء فى المحيض و لا تقربوهن حتى يطهرن.»
اسلام روى اين موضوع به شدت حساس است، و در اين زمينه سعادت مرد و زن و خانواده و جامعه را لحاظ كرده، و براى عمل زناشوئى در چنين ايامى جريمه در نظر گرفته است و مرد مسلمان را مأموريت داده كه هر گاه در حال حيض اقدام به جماع نمايد شخصاً جريمه بپردازد.
در فتاواى فقهاى شيعه در رساله هاى عمليه مى خوانيم: هر گاه عمل زناشوئى در مدت حيض در قسمت اول عادت ماهيانه انجام گرفت بايد هيجده نخود طلا بدهد، و هر گاه در قسمت دوم 9 نخود طلا و چون در قسمت سوم به وقوع پيوست بايد چهار نخود و نيم طلا در راه خدا بپردازد.
اين جريمه مالى به تهيدستان و نيازمندان پرداخت مى شود، و در عين حال بر مجرم لازم است توبه كند. در كتاب علمى بيمارى شناسى مى نويسد: سرطان رحم يكى از فراوان ترين سرطان هاى زنان مى باشد و سرطان گردن رحم سه تا چهار مرتبه زيادتر از جسم رحم است، و معتقدند كه عاملى سبب پيدايش اين سرطان مى شود.
و نيز در اين كتاب آمده: كه نزد زنان يهودى كه عادت ماهيانه را رعايت مى كنند و با دارو جلوى آن را نمى گيرند سرطان رحم كمتر است و نيز ضريب وقوع سرطان رحم در زنان مسلمان كمتر مى باشد.
اگر چه در عصرى كه مقررات اسلام عرضه مى شد علم و رشته هاى آن به صورت امروز وجود نداشت ولى چون قانون گذار خداوند مهربان بود و علم او نسبت به همه حقايق فراگير است، نكات لازم را به صورت حرام و جلال و امور تعبدى به انسان عرضه داشت و به او فرمان داد از هم بستر شدن با زن در حال عادت ماهيانه دورى كند، و پيش از پاك شدن با او نزديكى ننمايد.
منبع : پایگاه عرفان
