بزرگداشت قيام عاشورا در بیانات امام خمینی(ره)

مجالس بزرگداشت سيد مظلومان و سرور آزادگان كه مجالس غلبه سپاه عقل بر جهل و عدل بر ظلم و امانت بر خيانت و حكومت اسلامى بر حكومت طاغوت است، هر چه با شكوهتر و فشرده تر بر پا شود و بيرق هاى خونين عاشورا به علامت حلول روز انتقام مظلوم از ظالم، هر چه بيشتر افراشته شود.
            
و از آن جمله، مراسم عزادارى ائمه اطهار و به ويژه سيد مظلومان و سرور شهيدان حضرت ابى عبداللَّه الحسين صلوات وافر الهى و انبياء و ملائكة اللَّه و صلحاء بر روح بزرگ حماسى او باد هيچگاه غفلت نكنند.
   
مجالس عزا را با همان شكوهى كه پيشتر انجام مى گرفت و بيشتر از او حفظ كنيد.
   
مجالس را، مجالس عزا را، دستجات را به طور كامل و شايسته انشاء اللَّه حفظ كنيم.
   
مجالس سوگوارى ائمه اطهار (ع) را بايد حفظ كنيد، اينها شعائر مذهبى ماست كه بايد حفظ بشود. اينها يك شعائر سياسى است كه بايد حفظ بشود. بازيتان ندهند اين قلمفرساها، بازيتان ندهند اين اشخاصى كه با اسماء مختلفه و با مرام هاى انحرافى مى خواهند همه چيز را از دستتان بگيرند!
    
مجالس سر جاى خودش بايد باشد و مجالس عزا بايد باشد و اهل منبر بايد اين شهادت امام حسين (ع) را زنده نگه دارند و ملت بايد با همه قدرت اين شعائر اسلامى را، خصوصاً اين را زنده نگه دارند با زنده نگه داشتن او، اسلام زنده مى شود.
    
ما بايد حافظ اين سنت هاى اسلامى، حافظ اين دستجات مبارك اسلامى كه در عاشورا، در محرم و صفر در مواقع مقتضى به راه مى افتند تأكيد كنيم كه بيشتر دنبالش باشند. فداكارى سيدالشهدا (ع) است كه اسلام را براى ما زنده نگه داشته است. زنده نگه داشتن عاشورا با همان وضع سنتى خودش از طرف روحانيون، از طرف خطبا با همان وضع سابق و از طرف توده هاى مردم با همان ترتيب سابق كه دستجات معظم و منظم، دستجات عزادارى به عنوان عزادارى راه مى افتاد. بايد بدانيد كه اگر بخواهيد نهضت شما محفوظ بماند، بايد اين سنت ها را حفظ كنيد.
    
تكليف آقايان است روضه بخوانند. تكليف مردم است دسته هاى شكوهمند بيرون بياورند، دسته هاى سينه زن شكوهمند. البته از چيزهائى كه بر خلاف مثلًا چه هست از آنها پرهيز كنند اما دسته ها بيرون بيايند سينه بزنند، هر كارى كه مى كردند بكنند. اجتماعاتشان را حفظ كنند. اين اجتماعات است كه ما را نگهداشته، اين هماهنگى ها هست كه ما را نگهداشته.
   
گولشان مى زنند اين جوان هاى عزيز صاف دل را. مى آيند توى گوشش مى خوانند، خوب ديگر گريه مى خواهيم چه كنيم؟ گريه مى خواهيم چه كنيم يعنى چه؟
  
اين دستجاتى كه در ايام عاشورا راه مى افتند خيال نكنند كه ما اين را تبديل كنيم به راهپيمايى. راهپيمايى است خودش، اما راهپيمايى با يك محتواى سياسىِ، همانطورى كه سابق بود بلكه بالاتر! همان سينه زنى، همان نوحه خوانى، همان ها، همان ها رمز پيروزى ماست.
   
در سرتاسر كشور مجلس روضه باشد، همه روضه بخوانند و همه گريه بكنند.
  
ان شاء اللَّه روز عاشورا كه جمعيت بيرون بيايد، مراسم تعزيه حسين (ع) بايد با قوت خودش باشد و در راهپيمايى ها همه اش مراسم امام حسين (ع) باشد.
     
خداوند همه ملت ما را موفق كند كه در اين عاشورا به همان سنت هاى سابق عمل كنند، دستجات به همانطور قوت خودش باقى باشد و دستجات سينه زنى و نوحه خوانى به همان
قوت خودش باشد و بدانيد كه حيات اين ملت به همين روضه خوانى ها، به همين اجتماعات، به همين دستجات است.