عاشورا از نگاه قرآن، سوره ی مبارکه الانبياء: آيه 90

فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ(90)

ما هم دعاى او را پذيرفتيم، و يحيى را به او بخشيديم و همسرش را (كه نازا بود) برايش آماده (باردارى) كرديم چرا كه آنان (خاندانى بودند كه) همواره در كارهاى خير بسرعت اقدام مى كردند و در حال بيم و اميد ما را مى خواندند و پيوسته براى ما (خاضع و) خاشع بودند. (90)

«فاستجبنا له و وهبنا له يحيي.»
«ما هم دعاي او (زکريا) را پذيرفتيم و به او يحيي را بخشيديم.»
امام عصر عليه‌السلام در ضمن بيان داستان زکرياي پيامبر فرمودند:
... بعد از آن زکريا مي‌گفت: خدايا مرا فرزندي بخش که به هنگام پيري روشنايي بخش چشمم باشد و پس از آنکه وي را به من ارزاني داشتي مرا به محبت او مبتلا ساز و از آن پس داغ او را بر دلم گذار همانگونه که محمد صلي‌الله‌عليه‌و‌آله حبيبت را در فراق فرزندش مي‌گذاري.
پس خداوند يحيي را به او بخشيد و او را به مصيبتش گرفتار ساخت. دوران بارداري (مادر) يحيي شش ماه بود، همانگونه که دوران حمل حسين عليه‌السلام هم‌چنين بود.