در مورد ورود حضرت سيّدالشهداء ابي عبداللّه الحسين عليه السلام به سرزمين کربلا اختلاف است ولي اصحّ تواريخ در مورد ورود آن حضرت به اين سرزمين پر بلا روز دوم محرم الحرام سال 61 هجري مي باشد طبق روايت صحيح زماني که حضرت به آن زمين رسيده، پرسيدند اين سرزمين چه نام دارد؟ جواب دادند قادسيه، حضرت دوباره پرسيدند! آيا نام ديگري دارد؟ عرض کردند نينوا! حضرت باز فرمودند! آيا نام ديگري دارد؟ عرض کردند!به اين سرزمين طَفّ نيز ميگويند، دو باره فرزند رسول خدا(ص) پرسيدند: ديگر چه نام دارد؟ عرض کردند: آري! اين سرزمين را کربلا نيز مي گويند. چون حضرت نام کربلا را شنيدند، فرمودند: اللهمّ انّي اعوذ بِکَ مِنَ الکَربِ و البَلا
يعني خدا يا پناه مي برم بر خودت از همه مشکلات و بلاها. و نيز فرمودند: ههنا مَناخُ رِکابِنا و مَحَطُّ رِحالِنا و مقتَلُ رجالِنا وَ مَسفَکُ دِمائِنَّا...
بعد از آن فرمود: اين موضع کرب و بلا و محل محنت و عنا است، فرود آييد که اين جا منزل و محل خيمه هاي ماست و اين زمين جاي ريختن خون ما است و در اين جاست که قبرهاي ما واقع ميشود.
و فرمودند: رسول خدا (ص) مرا از اينها خبر داده است. و در آن جا فرود آمدند. امّا همان زمان لشکر دشمن نيز در همان مکان اردو زد و چون روز ديگر شد چهار هزار لشگر دشمن در آن زمين پر بلا منزل کردند، [1] .
قربان مظلوميّتت يا ابا عبداللّه الحسين عليه السلام. الا لعنة اللّه علي القوم الظالمين
پی نوشتها :
[1] منتهي الآمال ص 354 - سيرة رسول اللّه و اهل بيته عليه السلام ج 2 ص 139.
منبع : داستانهايي از زمين کربلا ؛ ر- يوسفي
