بنابراين اهل توحيد به رزاقيّت حق متکي هستند. با اين اتکا قدم آنان تا ابد به دنبال حرام نميرود؛ به کم و متوسط و فراوان آن اهميت نميدهند. رزاقيّت از نود و نه صفت اسماء الحسني بود که اهل توحيد به اسماء الحسني تکيه دارند. با تکيه به رزاقيت، در گرسنگي شب، قدمهايشان به طرف اموال حرام حرکت نميکند.
اگر آن شب هم رزقي نرسد، ميگويند: محبوب از ما خواسته گرسنه بمانيم. هر شب يک لقمه نان ميخورديم و سحر يازده رکعت نماز ميخوانديم، امشب فرموده گرسنه پيش من بيايد، همرنگ خود من شود، من که غذاخور نيستم. امشب از ماديات به کلي سلب شود. تازه آن شب شادتر پيش خدا ميروند؛چون سبکتر ميشوند و سبکبالتر و عاشقانهتر به جانب معشوق پر ميکشند.
منبع : پایگاه عرفان