گم نشدن عمل در قيامت

 آيه دوم نيز درباره انسان و عمل او و قدرت و علم بى نهايت پروردگار است . كه در سوره مباركه لقمان است :

 » إِنَّهَآ إِن تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُن فِى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّمَوَ تِ أَوْ فِى الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ «

  هاى »انّها« ضميرى است كه به اعمال خوب و بد انسان برمى گردد . مى فرمايد : اگر اعمال خوب و بد به وزن دانه ارزن باشند ، كجا باشند ؟

  » فَتَكُن فِى صَخْرَةٍ «

  آن وقت روى »صخره« الف و لام نگذاشته است . اگر »الصخره« مى گفت ، يك سنگ معلوم منظور بود ، اما اين سنگ براى هيچ كس معلوم نيست .

 اين اعمال شما - چه خوب و چه بد - به اندازه ارزن در دل سنگ باشد ، كدام سنگ ؟ نامعلوم است . روى كره زمين ، در كوير ، تپه ها ، دره ها و كوهها چند سنگ هست ؟ عمل شما زير يكى از اين سنگهاى نامعلوم باشد ، انسان كه نمى تواند آن را پيدا كند ؛ چون بايد تمام سنگهاى زمين و كرات ديگر را با تيشه بشكند و آن عمل را پيدا كند :

  » إِنَّهَآ إِن تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُن فِى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّمَوَ تِ أَوْ فِى الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ «

  اين دانه به اندازه ارزن در دل زمين باشد ، يا در دل مجموعه آسمان ها ، خدا آن را حاضر مى كند . خدا به تمام ذرات تسلط دارد و آگاه است كه اين ذره كجاست ؟