حكايت اهل توحيد و اهل شرك

داستان توحيد و موحدان، و شرک و مشرکان خيلي گسترده است.

از نظر فرهنگ شرك، حادثۀ کربلا براي چه اتفاق افتاد؟ خداوند در قرآن مي‌فرمايد:

(وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فيها)

اگر يک نفر به ناحق مؤمني را بکشد، کافر شده است و پاداش او دوزخ ابدي است. توحيد مي‌فرمايد:

(وَ لاتَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتي حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ)

توحيد مي‌گويد: غير مؤمن را هم حق نداريم بکشيم. اگر به صورت فرزند خود سيلي بزني و صورتش قرمز شود، ديه بر تو واجب است. اگر ضربه‌اي به همسرت بزني که جايش سياه شود، ديه بر تو واجب مي‌شود. اگر پوست موز را در راه بيندازي و يک نفر از روي آن رد شود و سر بخورد، بيفتد و جمجمه‌اش به سنگ بخورد و بميرد، ديه قتل بر گردن تو است.

اما فرهنگ شرک مي‌گويد: هفتاد و دو نفر را بکشيد، پول و مقام هم مي‌دهم. سي هزار نفر گفتند: اطاعت مي‌كنيم.