وقتي امام باقر عليه السلام پدرش علي بن الحسين عليه السلام را غسل مي داد چشم همراهان او به بدن امام سجاد عليه السلام افتاد و ديدند كه زانوها و سرانگشت پاهاي او از زيادي سجده پينه بسته است و كتف او نيز پنبه بسته است . به امام باقر عليه السلام عرض كردند پينه بستن پاي او از ادامه سجده هاي مكرر و طولاني است اماشانه هاي او چرا پينه بسته است ؟ امام عليه السلام فرمود: اگر پدرم نمرده بود چيزي به شما نمي گفتم . روزي نبود مگر اينكه او مسكين يا مساكيني را در حد امكان سير مي كرد و وقتي شب مي شد آنچه از خوردني در منزل اضافه داشت در كيسه اي مي گذارد و در هنگامي كه مردم مي خوابيدند آنها را بر دوش مي گذارد و بسوي منازل افرادي مي رفت كه از روي حيا از مردم در خواستي نداشتند و آنها را بين آنها تقسيم مي كرد به گونه اي كه آنها متوجه نشوند تنها من مي دانستم و البته هدف او اين بود كه بطور پنهاني و بدست خود صدقه بدهد و مي فرمود: صدقه السر تطفي غضب الرب كما تطفي الماء النار فاذاتصدق احدكم فاعطي بيمينه فليحفها عن شماله . صدقه پنهاني شعله هاي غضب پروردگار را خاموش مي كند همان گونه كه آب وآتش را خاموش مي كند، وقتي كسي از شما بادست راست خود صدقه مي دهد آن را از دست چپ مخفي بدارد.
نويسنده:محمد رضا اکبري
منبع : قصه هاي تربيتي چهارده معصوم (عليه السلام)
