خدايا! تو را سپاس،سپاسى كه آسمان براى تو بر دوش كشد و زمين و هركه بر آن است تو را آنچنان تسبيح كند.خدايا! تو را سپاس،سپاسى همواره و هميشگى كه گسست و پايانى برايش نباشد و تنها سزاوار تو باشد و به تو بيانجامد،سپاسى كه نمايان شود در دلم و بر تنم و نزد من و با من و پيش از من و پس از من و پيش رويم و بالاى سرم و زير پايم و آنگاه كه مرگم فرا رسد و يگانه و تنها مانم سپس فانى شوم و تو را سپاس گاهى كه زنده و برانگيخته شوم،اى سرور من.
منبع : پایگاه عرفان
