گذرگاهى خطرناك تر و در عين حال لطيف تر از گذرگاه امتحان و ابتلا نيست، انسان براى دست يافتن به قدرت هاى عالى معنوى امتحان مى شود و چون در اين امتحان پيروز و سربلند شد براى ورود به عالم آخرت با سرمايه اى سنگين و حالاتى ملكوتى و الهى آماده مى گردد و به وقت ورود مورد استقبال ارواح طيبه صالحان قرار گرفته و برزخ او شعبه اى از بهشت خدا خواهد بود.
چون قيامت گردد براى شركت در عالى ترين مسابقه كه هدفش جنات الهى است وارد مى شود و در آنجا مورد استقبال ملائكه رحمت و خشنودى خداى مهربان قرار مى گيرد و در وقت ورود به بهشت مخاطب به اين خطاب عاشقانه مى گردد:
[وَ قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدِينَ ] .
نگهبانانش به آنان گويند: سلام بر شما، پاكيزه و نيكو شديد، پس وارد آن شويد كه [در آن ] جاودانه ايد.
آرى، بهشت و نعمت جاويد آن و تهنيت خزنه بهشت، مزد آن صبر و حوصله و برخورد صحيحى است كه به ابتلائات و آزمايش هاى الهى داشتند.
[وَ الْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بابٍ* سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ] .
و فرشتگان از هر درى بر آنان درآيند.* [و به آنان گويند:] سلام بر شما به پاس استقامت و صبرتان [در برابر عبادت، معصيت و مصيبت ] پس نيكوست فرجام اين سراى.
مسئله حتميت امتحان و ابتلا بايد به طور دائم به وسيله پدران و مادران متعهد و معلمان دلسوز و به خصوص خطيبان و واعظان و ناصحان و پنددهندگان به فرزندان و جوانان و مردم گوشزد شود و به تمام عباد خدا براى برخورد صحيح با آزمايش هاى الهى و ابتلائات ربانى آمادگى داده شود.
رها گذاردن فرزندان و شاگردان كلاس و مردم از تعليم اين حقيقت دور از انصاف و مخالف با قواعد الهى است.
آنان كه در اين زمينه آمادگى لازم را ندارند، در برخورد به كم ترين حادثه، محكوم حادثه مى گردند و نيروهاى الهى آنان در مدار برنامه هاى ابليسى و شيطانى قرار مى گيرد، امتحان گذرگاه لطيف و در عين حال گذرگاه و عقبه بسيار پرخطرى است.
تا درين زندان فانى زندگانى باشدت |
كنج عزلت گير تا گنج معانى باشدت |
|
اين جهان را ترك كن تا چون گذشتى زين جهان |
اين جهانت گر نباشد آن جهانى باشدت |
|
كام و ناكام اين زمان در كام خود درهم شكن |
تا بكام خويش فردا كامرانى باشدت |
|
روزكى چندى چو مردان صبر كن در رنج و غم |
تا كه بعد از رنج گنج شايگانى باشدت |
|
روى خود را زعفرانى كن به بيدارى شب |
تا به روز حشر روى ارغوانى باشدت |
|
گر بميرى در ميان زندگى عطاروار |
چون درآيد مرگ عين زندگانى باشدت |
|
منبع : پایگاه عرفان