حضرت موسى، عليه السلام، كه در پيشگاه خداوند ارزش والايى دارد، روزى به پروردگار عالم عرض كرد: خدايا، همسايه من در بهشت كيست؟ خداوند نشانى فردى را به او داد. حضرت طبق نشانى به مغازه قصابى رسيد و با خود گفت: اين مرد در بهشت همسايه من است؟ او كه شغلى معمولى دارد و شب و روز سروكارش با ساطور و چاقو و استخوان و گوشت است؟! مدتى كنار آن مغازه نشست تا سرّ آن سخن را فهم كند. ديد اين مرد قصاب به فقير همان گوشتى را مى‌دهد كه به غنى مى‌دهد. پس از پايان كار روزانه، حضرت به او گفت: اى مرد، مى‌خواهم امشب ميهمانت باشم! با خوشرويى گفت: در خدمت شما هستم! تشريف بياوريد! اين مرد تا آن روز موسى را نديده بود و او را نمى‌شناخت، بااين‌حال، او را به خانه برد و برايش شام تهيه كرد و موسى، عليه السلام، ميل فرمود.
مدتى بعد، حضرت به اين فكر افتاد كه وى شب را چگونه سر مى‌كند.
اما هرچه توجه كرد صداى مناجات و گريه‌اى از مرد نشنيد. فقط ديد او مرتب به اتاق مجاور مى‌رود و برمى‌گردد. موسى، عليه السلام، كه زمينه سؤال را مناسب مى‌ديد، فرمود: در آن اتاق به چه كارى مشغول هستيد؟
مرد قصاب در اتاق را باز كرد و پرده را كنار زد. موسى ديد گهواره‌اى از سقف آويزان است. مرد گفت: بيا درون گهواره را ببين! موسى، عليه السلام، پيرزنى خميده و كم‌وزن و صد واندى ساله را درون آن ديد. مرد گفت: اين خانم مادر من است. خودم غذا در دهانش مى‌گذارم؛ خودم او را تميز مى‌كنم؛ لباس‌هايش را مى‌شويم؛ او را به حمام مى‌برم و دائم هم به او مى‌گويم: من نوكر تو هستم و هر كارى از دستم بربياييد برايت انجام مى‌دهم!
موسى فرمود: آيا مرا مى‌شناسى؟ گفت: نه، ولى پيداست انسان محترم و با ادبى هستى. فرمود: به دين چه كسى هستى؟ گفت: به دين موسى بن عمران كه وجودم فداى او! گفت: اى مرد، من موسى بن عمران هستم.
ديروز از خداوند پرسيدم: همسايه من در بهشت چه كسى است؟ خدا نشانى تو را داد. تو بالاترين عبادت‌ها را انجام مى‌دهى كه به اين مادر نيكى مى‌كنى و مادر مادرت شده‌اى.
به راستى، عقل درباره اين حكم قرآن چه مى‌انديشد؟ غير از اين است كه عقل و حقيقت انسانى اين حكم را مى‌پسندد؟ عقل مى‌گويد: پدر و مادر همه عمرشان را صرف فرزندشان كرده‌اند و از هيچ تلاشى دريغ نكرده‌اند. پس، سزاوار هر نوع احسان و نيكى‌اى هستند؛ درحالى‌كه مردمان دور از عقل و حقيقت انسانى احسان و نيكى‌اى به آنان نمى‌كنند و اگر بين منافع مادى و احترام به پدر و مادرشان تداخلى پيش بيايد نفع مادى را برمى‌گزينند و چشم از اين دو منبع لطف و محبت برمى‌گيرند.
منبع : پایگاه عرفان
