حضرت موسى شخصى را در سايه عرش آرميده ديد، عرضه داشت: خدايا! اين عبد با كدام عمل به اين مقام رسيده؟
جواب شنيد به دو عمل:
1- مصونيت از عقوق پدر و مادر.
2- نداشتن حسد.
عرضه داشت: الهى! ثواب كسى كه عيادت مريض كند چيست؟ فرمود: بوقت بيرون آمدن از قبر ملكى را مى‌فرستم تا او را در ظلمات قيامت راهنمايى كرده به محشر واردش كند.
عرضه داشت: ثواب شستن ميت چيست؟ فرمود: وى را از گناهان بيرون مى‌آورم همانند روز تولد از مادر.
عرضه داشت: ثواب تشيع جنازه چيست؟ فرمود: ملائكه را مى‌فرستم تا وى را از قبر به محشر مشايعت كنند.
عرض كرد: ثواب تسليت دادن به مصيبت‌زده چيست؟ فرمود: در قيامت كه سايه‌اى نيست وى را در سايه عرش قرار مى‌دهم. اى موسى! سائل را گرامى دار، گرچه به انفاق چيز كمى به او باشد و يا با زبان خوش او را دور كن كه گاهى ملكى را به صورت سائل براى امتحان مردم به سوى مردم مى‌فرستم تا ببينم چه مى‌كنند؟
منبع : پایگاه عرفان
