صد و بيست و چهار هزار شخصِ مثبت در دنيا آمدند، يكى از آنها شب معراج را ديد. اكنون هر كس از راه مىرسد، كه اغلب آنان به دار و دسته خاصى وابستگى دارند، ادعا مىكنند.
اين «ليلًا» كه خدا در قرآن مىفرمايد: فقط براى پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله اتفاق افتاد، براى حضرت ابراهيم عليه السلام رخ نداد. براى موسى بن عمران عليه السلام در آن چهل شب عبادت، گوشهاى از مملكت مصر را نيز نشان ندادند و چه برسد به اين كه آيات تكوين و آيات آخرت را نشانش بدهند.
كل آن چهل شب در اين مرحله خلاصه شده است:
«وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثِينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً»
«مِيقاتُ رَبِّهِ» كارى به آيات تكوين و آيات پشت پرده ندارد. چهل شب خواست كه از نفسهاى مسموم دور بماند، تا تورات را به او نازل كند. فقط براى نزول تورات، نه چيز ديگر. تورات را گرفت و بعد از چهل شب برگشت، ديد درصدى از مردمى كه با جان كندن آنها را مسلمان كرده بود، گوساله پرست شدهاند. اين كه كسى هر روز بيايد ادعا كند كه در خواب پرده را كنار زدند و ما چه ديديدم و چه ديديديم، همگى دروغ محض است.
اين آيه قرآن:
«لَهُمُ الْبُشْرى فِي الْحَياةِ الدُّنْيا»
دو پرده واقعى براى اينان منكشف شده است. جمله خيلى مهمى است كه به صورت جمله اسميه آمده است.
اى مرغ سحر عشق ز پروانه بياموز كان سوخته را جان شد و آواز نيامد
اين مدعيان در طلبش بىخبرانند آن را كه خبر شد خبرى باز نيامد
واقعاً آنها اين گونه هستند.
هر كه را اسرار حق آموختند مهر كردند و دهانش دوختند
اسرار، يعنى هر كسى تحمل آن را ندارد و نبايد بگويد. آنان نيز نمىگفتند.
منبع : پایگاه عرفان