از دعاهاى امام عليه السلام است در اشتياق (آرزومندى) به درخواست آمرزش از خدا كه بزرگ است بزرگوارى او:
― بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را (از نافرمانى) به توبه و بازگشت (از آن) كه پسنديده ى تو است (براى آن پاداش قرار داده اى) بازگردان، و از اصرار (بر گناه) كه آن را نمى پسندى (مرتكب آن را به كيفر مى رسانى) دور گردان
― بار خدايا و هرگاه بين دو زيان (دو كيفر بر اثر دو تقصير و نافرمانى) قرار گرفتيم: يكى در دين و ديگرى در دنيا (و يكى را مى بخشى) پس زيان (كيفر) را در آن كه زود مى گذرد (دنيا) و عفو و بخشش را در آنكه مدتش طولانى است (دين) قرار ده
― و چون به دو چيز تصميم گيريم كه يكى از آن دو تو را از ما خشنود گرداند (موجب رحمت و پاداش شود) و ديگرى تو را بر ما به خشم آرد (از رحمت دور و به كيفرمان برساند) پس ما را به آنچه تو را از ما خشنود مى كند برگردان، و نيروى ما را از آنچه تو را بر ما خشمگين مى نمايد سست نما (حضرت صادق عليه السلام فرمود: مومن به حسنه اى «كار نيك» تصميم مى گيرد و آن را به جا نمى آورد پس حسنه اى براى او نوشته مى شود، و اگر آن را به جا آورده حسنه نوشته خواهد شد، و مومن به سيئه اى «كار بد» تصميم مى گيرد كه آن را بجا آورد و انجام نمى دهد، بر او نوشته نمى شود. گفته اند: تصميم در اين خبر و مانند آن به خاطر گذراندن و با خود انديشيدن است وگرنه تصميم بر معصيت گناه است، و اگر آن را به جا آورد گناه دوباره اى است، و اين گفتار اگر چه مورد گفتگو مى باشد ولى ظاهر عبارت دعاء آن را تاييد مى نمايد)
― و در آن هنگام نفسهاى ما را در اختيار خودشان مگذار، چون آنها جز آنچه تو توفيق دهى باطل و نادرستى را اختيار مى نمايند، و جز آنچه تو رحم فرمائى به بدى امر مى كنند
― بار خدايا تو ما را از ناتوانى آفريدى و بر سستى بنا نهادى و از آب اندك و بى ارزش آغازمان نمودى (اشاره به فرمايش خداى تعالى «س 32 ى 7» و بد اخلق الانسان من طين «ى 8» ثم جعل نسله من سلاله من ماء مهين يعنى و آفرينش انسان «آدم عليه السلام» را از گل آغاز نمود، پس فرزندان او را از خلاصه ى از آب اندك بى ارزش «نطفه» بيافريد) پس ما را جز به توانائى تو جنبش و جز به يارى تو توانائى نيست
― پس ما را به توفيق (جور شدن اسباب كار از جانب) خود كمك كن، و به راه راست خود راهنمائيمان فرما، و ديده ى دلهامان را از آنچه خلاف دوستى تو است كور گردان، و اندامى از اندامهاى ما را در معصيت و نافرمانيت فرومبر (ما را توفيق ده كه آنچه نهى كرده اى در انديشه نگذرانيم و گرد معاصى نرويم و رضاى تو را به دست آوريم)
― بار خدايا پس بر محمد و آل او درود فرست، و رازهاى دلها و جنبشهاى اندامها و نگاههاى پنهانى چشمها و سخنان زبانهاى ما را در آنچه باعث ثواب تو گردد قرار ده تا كار نيكى كه به سبب آن سزاوار پاداش تو گرديم از دستمان نرود، و كار بدى كه به وسيله ى آن مستوجب كيفر تو شويم براى ما نماند.
فارسی
از دعاهاى امام علیه السلام است در اشتیاق (آرزومندى) به درخواست آمرزش از خدا كه بزرگ است بزرگوارى او
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
