از دعاهاى امام عليه السلام است درباره ى همسايگان و دوستانش هنگامى كه از ايشان ياد مى نمود
(رسول خدا- صلى الله عليه و آله- فرموده: هر كه همسايه ى خود را بيازارد خداوند بوى بهشت را بر او حرام گرداند و جاى او در دوزخ است، و دوزخ بدجائى است، و كسى كه حق همسايه اش را تباه سازد از ما نيست، و هميشه جبرئيل مرا درباره ى همسايه وصيت و سفارش مى نمود تا اينكه گمان كردم همسايه ارث خواهد برد، و بر اميرالمومنين- عليه السلام- فرموده: حريم مسجد چهل ذراع است و حريم همسايه چهل خانه از چهار سمت مى باشد، و حضرت صادق- عليه السلام- فرموده: به پيغمبر- صلى الله عليه و آله- گفته شد: اى پيغمبر خدا آيا در مال و دارائى جز زكوه حق و بهره ى ديگرى هست؟ فرمود: آرى نيكى كردن به خويشان هرگاه دورى گزيده اى و مهربانى به همسايه ى مسلمان، ايمان به من نياورده كسى كه شب سير بوده و همسايه ى مسلمانش گرسنه باشد، و نيز آن حضرت- عليه السلام- به اسحق ابن عمار فرمود: با منافق و دو رو به زبان مكر كن، و دوستيت را براى مومن خالص گردان، و اگر يهودى با تو نشست با او نيكو بنشين، روايت شده: مردى نزد پيغمبر- صلى الله عليه و آله- آمد و گفت: فلان همسايه مرا مى آزارد، حضرت فرمود: بر آزار او شكيبا باش و تو او را ميازار، پس از اندك زمانى آمد و گفت: اى پيغمبر خدا همسايه ام مرد، حضرت فرمود: كفى بالدهر واعظا و كفى بالموت مفرقا يعنى كافى است كه روزگار پنددهنده و مرگ جداكننده باشد، و هم آن حضرت- صلى الله عليه و آله- فرموده: نبوده و نيست مومنى تا روز قيامت جز آنكه او را همسايه اى است كه بيازاردش. و احاديث در اين باره بسيار است و بايد دانست كه نيكى با همسايه بس نيازردن او نيست بلكه تحمل و پذيرفتن آزار او نيز از جمله ى نيكى با همسايه مى باشد):
― بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به بهترين يارى نمودن درباره ى همسايگان و دوستانم كه به حق ما شناسا هستند (امامت ما را باور داشته حقوق ما را رعايت مى نمايند) و با دشمنان ما مخالفت مى كنند همراهى فرما
― و آنان را توفيق ده براى برپا داشتن طريقه و روش (نگاهدارى احكام) و فراگرفتن اخلاق نيك خود (كه بندگان را به آن امر فرموده اى) در سود رساندن به ناتوانانشان، و جلوگيرى از فقر و نيازمنديشان، و رفتن نزد بيمارشان، و راهنمائى نمودن راه جويشان، و اندرز دادن مشورت كننده شان، و ديدار از سفر آمده شان، و پنهان كردن رازهاشان، و پوشاندن عيبهاشان، و يارى كردن ستمديده شان، و خوب كمك كردنشان در ابزار خانه (ديگ، تبر، نردبان و مانند آنها) و سود رساندنشان به بخشش فراوان، و دادن آنچه ايشان را واجب و لازم است پيش از درخواست (ابواسمعيل گفته: به حضرت باقر عليه السلام گفتم: شيعه «پيروان شما آل محمد عليهم السلام» نزد ما بسيار است، فرمود: آيا دارا به ندار مهربانى مى كند «چيزى مى دهد» و نيكوكار را از بدكار مى گذرد و با يكديگر كمك مى نمايند؟ گفتم: نه، فرمود: آنان شيعه نيستند، شيعه كسى است كه اين كارها را بجا آورد)
― و بار خدايا مرا بر آن دار كه بدكردارشان را به نيكى پاداش دهم، و از ستمكارشان به عفو و بخشش درگذرم، و درباره ى همه ى ايشان خوش گمان باشم (زيرا همچنانكه بر مومن گفتار بد درباره ى برادر ايمانيش حرام است گمان بردن بدهم درباره ى او حرام مى باشد، و اما با خود سخن گفتن و انديشه و آنچه در دلش درباره ى او مى گذرد بخشيده شده است چون شيطان به او القاء مى نمايد تا درباره ى برادرش كار زشت بخواهد پس واجب است كه شيطان را تكذيب نمايد، زيرا او بدكارترين بدكاران است، و پذيرفتن گفتار او روا نيست، و از اينرو است كه در شرع رسيده هر كس سخنى بگويد كه ظاهر آن ارتداد و كفر است و معنى صحيحى دارد حكم به كفر او نمى شود) و با نيكوئى همه ى آنها را سرپرستى نمايم و با پاكدامنى چشمم را از (زشتيها و لغزشهاى) آنان بپوشانم، و با فروتنى با آنها نرم باشم (سختگير نباشم) و با مهربانى بر گرفتارانشان رقت داشته دلجوئى كنم، و در پنهانى و پشت سر دوستى (خود) را براى آنان آشكار سازم (نه مانند دورويان در ظاهر دوستى نشان داده در پشت سر خلاف آن را هويدا نمايم) و با پاكدامنى (نه با آلودگى به فساد و تباهكارى) نعمت هميشگى (روزى و خوشى) را نزد ايشان دوست بدارم، و آنچه براى خويشان خود واجب و لازم مى دانم درباره ى ايشان لازم دانم، و آنچه براى خواص و نزديكان رعايت داشته در نظر دارم براى ايشان رعايت كنم
― بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا مانند آنچه درخواست نمودم از جانب ايشان روزى فرما (با من چنان كنند كه من با آنها مى نمايم) و برخوردارترين بهره ها (چيزهاى شايسته و خوهاى نيك) را كه نزد ايشان است براى من قرار ده، و به ايشان بينائى در حق من و شناسائى به فضل و برترى مرا بيافزا تا به وسيله ى من نيكبخت شوند و من به وسيله ى آنان نيكبخت گردم (چون رفتار نمودن آن حضرت با ايشان با چنين اخلاق سزاوار پاداش بسيارى از جانب خداى تعالى است همان سبب نيكبختى آن بزرگوار است به وسيله ى ايشان) اى پروردگار جهانيان دعاء و خواسته ام را روا ساز.
فارسی
از دعاهاى امام علیه السلام است درباره ى همسایگان و دوستانش هنگامى كه از ایشان یاد مى نمود
0
100%
(نفر
2)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
