دعاى مرزداران
در اين دعا كه به دعاى (مرزداران) معروف است امام عليه السلام يك دوره آئين نامه ى جنگ و مبارزه را مطرح كرده و بسيارى از جزئيات معركه نبرد و جهاد و دفاع مقدس را گوشزد فرموده است، عبارات، عبارات دعا است ولى محتوا محتواى كيفيت نبرد و حفظ كشور و آئين نامه ى جنگ است.
― در نخستين فراز از نگهبانان و حافظان مرزها كه نزديكترين افراد به دشمن هستند سخن به ميان آورده عرض مى كند: (بار خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و مرزهاى مسلمين را با قدرت و عزت خود، مستحكم و استوار گردان) (اللهم صل على محمد و آله، و حصن ثغور المسلمين بعزتك).
― (و نگهبانان و محافظان آن را با قوت خود تقويت فرما) (و ايد حماتها بقوتك).
― و از آنجا كه مرزداران نيازمند به امكانات بيشترى از نيروهاى پشت جبهه اند و از نظر امكانات مالى نيز بايد فكرشان راحت باشد عرض مى كند: (عطايا و بخششهاى آنها را از توانگرى و داراى خويش سرشار ساز) (و اسبغ عطاياهم من جدتك).
― در دومين فراز به مساله ى سلاح و تعداد مرزداران و علاقه و هماهنگى آنان نسبت به يكديگر توجه فرموده، زيرا نگهبانان و مرزداران بدون سلاح قوى و امكانات قدرت حفاظت لازم را ندارند لذا عرض مى كند: (بار خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و عده ى آنان را بسيار فرما) (اللهم صل على محمد و آله، و كثر عدتهم).
― (سلاحشان را موثر و برا ساز) (و اشحذ اسلحتهم).
― (حوزه ى نگهبانيشان را حراست، و نقاط حساس جبهه شان را نفوذناپذير گردان) (و احرس حوزتهم، و امنع حومتهم).
― و همانطور كه گفتيم هماهنگى روحى در بين مرزداران تاثير فراوان دارد لذا مى خواهد: (در بين جمعشان الفت و هماهنگى خاص برقرار ساز) (و الف جمعهم).
― و از اين نظر كه حفاظت از مرزها حساس است و تدبير امر در اين مورد دقت فراوان لازم دارد مى گويد: (امورشان را خود تدبير فرما) (و دبر امرهم).
― و چون رسيدن آذوقه و خوراك كامل دليل پشتيبانى مردم پشت جبهه و مسئولين مركزى است و در روحيه ى اين نيروها تاثير بسزائى دارد عرض مى كند: (خداوندا) آذوقه و خوراك آنها را پى در پى برسان) (و واتر بين ميرهم).
― (و سختيها و مشكلات آنها را خود به تنهائى عهده دار باش) (و توحد بكفايه مونهم).
― (با نصرت وى يارى بازوانشان را توانمند، و با صبر و استقامت آنان را مدد نما) (و اعضدهم بالنصر، و اعنهم بالصبر).
― و از اين نظر كه نقشه بر ضد دشمن و آگاهى از طرحهاى حمله و هجوم، نياز به دقت نظر و توجه به نكات ظريف و حساس دارد از خداوند چنين مى خواهد: (در نقشه ها و طرحها به آنان دقت و ظرافت خاص مرحمت فرما) (و الطف لهم فى المكر).
― در سومين فراز از اين دعا كه در حقيقت سخن از آگاهى و طرح و نقشه ى دشمن است، عرض مى كند: (بار خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و آنچه را كه نيروهاى رزمى از دقايق نقشه هاى جنگى بى اطلاعند به آنان بشناسان) (اللهم صل على محمد و آله، و عرفهم ما يجهلون).
― (هر چه را كه در راه نبرد و يا خنثى سازى طرحهاى دشمن لازم است و نمى دانند به آنان تعليم فرما) (و علمهم ما لايعلمون).
― (و تمام نقاط حساسى كه آگاهى و بينش نسبت به آن در فتح و پيروزى موثرند و آنها را نمى بينند به آنان بنماى) (و بصرهم ما لايبصرون).
― در چهارمين فراز از اين دعا به يك اصل اساسى كه تضمين كننده ى پيروزى در جبهه هاى اسلامى است يعنى بريدگى كامل از دنيا و توجه به عالم آخرت و نعمتهاى آنجا اشاره كرده است، اصلى كه تمام سرمايه و قدرت نيرو را در اختيار نبرد قرار مى دهد و دشمنى كه براى زنده ماندن و بهره ورى از متاع دنيا مى جنگد را به هزيمت و شكست وامى دارد.
― عرض مى كند: (بار خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و دنياى فريبنده و خدعه گر را از ياد نيروهاى رزمنده- به هنگام روياروئى با دشمن- ببر) (اللهم صل على محمد و آله، و انسهم عند لقائهم العدو ذكر دنياهم الخداعه الغرور).
― (و خطورات و ميل به اموال و سرمايه هاى فتنه گر را از قلوبشان محو فرما) (و امح عن قلوبهم خطرات المال الفتون).
― و از اين جهت كه انسان مادى و تمايلاتش اگر از ناحيه اى بريده شد بايد از ناحيه ى ديگر رابطه برقرار كند و بى ارتباط نمى تواند به حركت خود ادامه دهد عرض مى كند: (بهشت را نصب العين آنها قرار ده) (و اجعل الجنه نصب اعينهم).
― (و آنچه را كه در بهشت برايشان مهيا ساخته اى به آنان بنما) (و لوح منها لابصارهم ما اعددت فيها).
― به دنبال اين قسمت نعمتهاى فراهم شده براى مجاهدان راه خدا را چنين برمى شمرد: (يعنى مسكنهاى جاويد، منازل بزرگوارى و عزت، حوريان زيبارو، و نهرهائى كه به انواع نوشابه ها پر و جارى است) (من مساكن الخلد و منازل الكرامه و الحور الحسان و الانهار المطرده بانواع الاشربه).
― همچنين (درختانى كه از كثرت ميوه هاى گوناگون شاخه هايشان خم گشته) (و الاشجار المتدليه بصنوف الثمر).
― پس از آن دليل اين معنى را چنين توضيح مى دهد: (تا هيچ يك از آنان آهنگ پشت به دشمن ننمايد و به خيال فرار از روياروئى، با همتاى خود نيفتد) (حتى لا يهم احد منهم بالادبار، و لايحدث نفسه عن قرنه بفرار).
― سپس دعا را بر ضد دشمن آغاز كرده مى گويد: (بار خداوندا با برآورده شدن اين خواسته (دل بريدن از دنيا و توجه به عالم آخرت) دشمنان آنها را در هم بشكن) (اللهم افلل بذلك عدوهم).
― (و چنگ قدرت دشمنانشان را از دامن آنان كوتاه فرما) (و اقلم عنهم اظفارهم).
― و از اين جهت كه در دسترس بودن سلاح، امكان پيروزى را براى دشمن بيشتر مى كند عرضه مى دارد:
― (بين آنها و بين سلاحشان جدائى انداز) (و فرق بينهم و بين اسلحتهم).
― و از اين نظر كه اسلحه هنگامى كارساز است كه روحيه و قوت قلب نيرو بر جاى باشد امام عليه السلام مى گويد: (روحيه ى دشمنان و اطمينان قلبى آنها را از بين ببر) (و اخلع وثائق افئدتهم).
― و چون زاد توشه و مواد غذائى در اختيار رزمنده به او قوت قلب مى دهد ولى فاصله داشتن با آن روحيه اش را تضعيف مى كند، امام عليه السلام عرضه مى دارد: (بين آنها و زاد و توشه شان فاصله بينداز) (و باعد بينهم و بين ازودتهم).
― آگاهى از راه و جهتهاى نبرد بر نيرو كمك فراوانى مى كند و عدم آگاهى و سرگردانى او را سست مى نمايد، به همين لحاظ امام عليه السلام عرضه مى دارد: (آنها را در راهها سرگردان ساز و در يافتن مقصد گمراه فرما) (و حيرهم فى سبلهم، و ضللهم عن وجههم).
― و از طرفى نيرو زمانى روحيه ى جنگ دارد كه بداند به او مدد و يارى مى رسد و تعداد ياوران او بسيارند ولى عكس آن روحيه را از دست مى دهند امام عليه السلام مى گويد: (امداد و كمك را از آنها قطع فرما و از تعدادشان بكاه) (و اقطع عنهم المدد، و انقص منهم العدد).
― مى دانيم زمانى نيرو به سرحد پيروزى مى رسد كه خوف و ترسى در دل نداشته باشد و اگر دلش ترسيد پيروز نخواهد شد امام در اين باره نسبت به دشمنان از خدا چنين مى خواهد: (دلهاشان را مالامال از ترس و رعب قرار ده) (و املا افئدتهم الرعب).
― و اضافه مى كند (بسط يد به آنها مده و زبانشان را از گفتار بازدار) (و اقبض ايديهم عن البسط، و اخزم السنتهم عن النطق).
― مى دانيم زمانى نيروهاى جنگنده شكست خورده و فرارى مى شوند كه پيشتازان و صف مقدم، دست به فرار بزنند لذا امام عليه السلام مى گويد: (به وسيله ى فرار نيروهاى پيشتاز، نيروهاى پشت سر و قلب سپاهشان را پراكنده فرما و شكست اينان را موجب فرار و در هم ريختن آنان كه پشت سرند قرار ده) (و شرد بهم من خلفهم، و نكل بهم من وراءهم).
― اين را هم مى دانيم اگر كشورى از دشمنى شكست خورد ساير دشمنان نيز بر او طمع مى كنند ولى اگر با استقامت جلوى اين دشمن بايستد و آن را به شكست وادارد، ديگر دشمنان طمع حمله به آن نمى كنند لذا امام در اين دعا مى فرمايد: (با شكست و رسوا ساختن اين دشمنان طمع ديگر دشمنان را قطع فرما) (و اقطع بخزيهم اطماع من بعدهم).
― به دنبال فرازهاى قبل امام عليه السلام دعاى خود بر ضد دشمنان اسلام را چنين ادامه مى دهد: (بار خداوندا رحم زنانشان را عقيم ساز، صلب مردانشان را از توليد خشك فرما) (اللهم عقم ارحام نسائهم، و يبس اصلاب رجالهم).
― (نسل چهارپايانشان (اسب، شتر، گاو و گوسفند) را قطع نما) (و اقطع نسل دوابهم و انعامهم).
― از آنجا كه اساس ثروت ملتها باران است و گياهانى كه از زمين مى رويد امام عرضه مى دارد: (به آسمانشان اجازه باريدن، و به زمينشان اذن روئيدن صادر مفرما) (لا تاذن لسمائهم فى قطر، و لا لارضهم فى نبات).
― و از اين نظر كه عدم امكانات در دشمن موجب قدرت دوست مى گردد امام عليه السلام چنين مى خواهد: (بار خداوندا بدين وسيله امور اهل اسلام را تقويت فرما) (اللهم و قو بذلك محال اهل الاسلام).
― (برج و باروى شهرها و ديارشان را به اين طريق مستحكم ساز) (و حصن به ديارهم).
― (اموالشان را بدين وسيله افزون فرما) (و ثمر به اموالهم).
― و چون به هنگام جنگ افكار انسانها ناآرام و حالت ناامنى بر آنها حكمفرما است و آمادگى براى عبادت كم است عرضه مى دارد: (خاطر مسلمانان را براى عبادت خود از جنگ با دشمنان آسوده دار) (و فرغهم عن محاربتهم لعبادتك).
― و از اين نظر كه عبادت نيازمند به خلوتگاه و محيط بى سر و صدائى است از خداوند چنين مى خواهد: (و آنان را براى خلوت با خود از مبارزه با دشمنان فارغ گردان تا در سراسر زمين غير از تو پرستيده نشود و براى هيچ كس جز تو پيشانى به خاك سائيده نگردد) (و عن منابذتهم للخلوه بك، حتى لايعبد فى بقاع الارض غيرك، و لا تغفر لاحد منهم جبهه دونك).
― به دنبال اين قسمت از خداوند درخواست پيروزى مسلمانان را نموده مى گويد: (بار خداوندا در تمام نواحى و سرزمينهاى اسلامى (مسلمانان) را در برابر مشركان آماده ى نبرد و حمله فرما) (اللهم اغز بكل ناحيه من المسلمين على من بازائهم من المشركين).
― و چون مشركان جمعيتشان از مسلمانان بيشتر و امكاناتشان افزون بوده است امام عليه السلام از خداوند چنين مى خواهد: (آنان را با صفوفى پياپى از فرشتگان از ناحيه ى خودت امداد رسان تا سرانجام دشمنان را به خاك بنشانند، كشته شوند، اسير و يا اقرار نمايند كه تو خدائى هستى كه الهى جز تو نيست، يكتا و يگانه اى و هيچگونه شريكى ندارى) (و امددهم بملائكه من عندك مردفين حتى يكشفوهم الى منقطع التراب قتلا فى ارضك و اسرا، او يقروا بانك انت الله الذى لا اله الا انت وحدك لا شريك لك).
― ولى از آنجا كه دشمنان آئين الهى تنها در مرزهاى سرزمين اسلامى مستقر نيستند بلكه در سراسر زمين پراكنده اند امام عليه السلام چنين مى خواهد: (بار خداوندا همه ى آنچه را كه خواستم نسبت به تمام دشمنانت در سراسر عالم روادار، اعم از آنها كه در سرزمين هندند يا روم، يا ترك، خزر، حبشه، نوبه، زنگبار، سقالبه، ديلم، و ساير ملتهاى مشرك كه نامشان و صفاتشان مخفى است ولى تو با آگاهى و معرفت خود آنها را احصا فرموده اى و با قدرت خود به آنها اشراف دارى) (اللهم و اعمم بذلك اعداءك فى اقطار البلاد من الهند و الروم و الترك و الخزر و الحبش و النوبه و الزنج و السقالبه و الديالمه و سائر امم الشرك الذين تخفى اسماوهم، و صفاتهم، و قد احصيتهم بمعرفتك و اشرفت عليهم بقدرتك).
― در ششمين فراز از اين دعا امام عليه السلام نيروهاى شرك را مورد نفرين قرار داده و از خداوند خواسته است از جهات مختلف آنان را از ضربه زدن به مسلمين ممانعت كند.
― نخست عرضه مى دارد: (بار خداوندا مشركان را با مشركان مشغول دار تا از دستبرد به مرزهاى مسلمين خوددارى كنند) (اللهم اشغل المشركين بالمشركين عن تناول اطراف المسلمين).
― و مى افزايد: (از نيروهاى افراد آنان بكاه تا از كاستن مسلمانان باز مانند) (و خذهم بالنقص عن تنقصهم).
― و اضافه مى كند: (آنان را به وسيله ى اختلاف و تفرقه به يكديگر مشغول دار تا در برابر مسلمين متحد نگردند) (و ثبطهم بالفرقه عن الاحتشاد عليهم).
― مى دانيم دشمن زمانى عزم نبرد مى كند كه در خود امنيت اطمينان و قوت ببيند و طرح و نقشه داشته باشد امام عليه السلام عرضه مى دارد: (بار خداوندا دلهايشان را از ايمنى و بدنهايشان را از قدرت و نيرو تهى فرما) (اللهم اخل قلوبهم من الامنه، و ابدانهم من القوه).
― همچنين (قلوب و افكارشان را از هر نوع طرح و نقشه غافل ساز) (و اذهل قلوبهم عن الاحتيال).
― و نيز چنين مى خواهد: (اركان وجودشان را از مبارزه با پيادگان سپاه اسلام سست فرما) (و اوهن اركانهم عن منازله الرجال).
― همچنين (آنها را از درگيرى و ستيز با قهرمانان اسلام بترسان) (و جبنهم عن مقارعه الابطال).
― از آنجا كه نيروى شرك افزونتر از نيروى مسلمين بوده و هم اكنون نيز هست و در اين موارد استمداد از خداوند لازم و حتمى است امام عليه السلام عرضه مى دارد: (سپاهى از فرشتگانت را با عذاب و آزار سختى از عذابهايت- همانگونه كه روز بدر عمل فرمودى- بر دشمنان اسلام گسيل دار تا ريشه ى آنان را قطع سازى و شوكتشان را درو كنى و عده ى نفراتشان را پراكنده فرمائى) (و ابعث عليهم جندا من ملائكتك بباس من باسك كفعلك يوم بدر، تقطع به دابرهم، و تحصد به شوكتهم، و تفرق به عددهم).
― امام عليه السلام از اين قسمت به بعد دعا بر ضد دشمنان اسلام را جدى تر و همگانى تر مى كند مى گويد: (بار خداوندا آبهاشان را با وبا، و طعام و خوراكشان را با بيماريها ممزوج فرما) (اللهم و امزج مياههم بالوباء، و اطعمتهم بالادواء).
― (شهرهاشان را در زمين فروبر، پياپى مورد حمله ى بلاهاى متنوع و دچار قحطى و خشكسالى شديد قرار ده) (و ارم بلادهم بالخسوف، و الح عليها بالقذوف، و افرعها بالمحول).
― (آذوقه ى زندگيشان را در زمينهاى بى بركت و دورترين نقاط از آنان قرار ده) (و اجعل ميرهم فى احص ارضك و ابعدها عنهم).
― و اضافه مى كند (سنگرها و پناهگاههاى زمين را از پناه دادن به آنها بازدار) (و امنع حصونها منهم).
― (آنان را به گرسنگى دائم و بيمارى دردناك دچار فرما) (اصبهم بالجوع المقيم و السقم الاليم).
― در هفتمين فراز امام رزمندگان واقعى را مورد دعاى خير خود قرار داده اهدافشان را توصيف فرموده عرضه مى دارد: (بار خداوندا هر رزمنده اى از اهل دين تو كه با آنان برزمد يا هر جهادگرى از پيروان سنت و طريقه تو كه با آنان به جهاد پردازد تا دين تو برتر، حزب و گروه تو قويتر، و نصيب و بهره ى تو كاملتر باشد او را با آسانى روبرو و امور را برايش روبراه ساز (اللهم و ايما غاز غزاهم من اهل ملتك او مجاهد جاهدهم من اتباع سنتك ليكون دينك الاعلى و حزبك الاقوى و حظك الاوفى فلقه اليسر، و هيى ء له الامر).
― همچنين (پيروزيش را بر عهده گير) (و توله بالنجح).
― (اصحاب و ياران نيكى، برايش انتخاب فرما) (و تخير له الاصحاب).
― (پشتش را محكم و درآمدش را سرشار فرما) (و استقو له الظهر و اسبغ عليه فى النفقه).
― امام به دنباله ى اين قسمت باز از خداوند مى خواهد كه به چنين رزمنده اى نعمتهاى ديگرى را عنايت كند از جمله عرضه مى دارد (او را از قدرت و خرمى و نشاط كامياب ساز) (و متعه بالنشاط).
― و از آنجا كه رزمنده زمانى مى تواند پيروز گردد كه فكرش از پشت سر آرام و علاقه ى بازگشت به وطن نداشته باشد عرضه مى دارد: (آتش شوق ديدار را در دلش سرد كن) (و اطف عنه حراره الشوق).
― (او را از غم وحشت تنهائى پناه ده) (و اجره من غم الوحشه).
― (و ياد اهل و فرزند را فراموشش ساز) (و انسه ذكر الاهل و الولد).
― (فضائل و آثار حسن نيت را به او الهام فرما) (و اثر له حسن النيه).
― (و عافيت او را خود متولى باش، سلامت و تندرستى را مصاحبش فرما) (و توله بالعافيه، و اصحبه السلامه).
― و از آنجا كه براى دشمنان درخواست جبن وحشت و ناهماهنگى نيروها كرده بود در اينجا براى نيروهاى خودى عكس آن را مطالبه كرده مى گويد: (ترس و جبن را از او بزداى، جرات و شجاعت را در دلش بيفكن و نيرومندى و قدرت را روزيش فرما) (و اعفه من الجبن، و الهمه الجراه، و ارزقه الشده).
― و مى افزايد: (او را با نصرت و يارى خويش تاييد كن، راه و سنتهاى پيروزى (راه و روش رسول خدا در جنگ را) به او تعليم فرما) (و ايده بالنصره، و علمه السير و السنن).
― در فرمان و دستور (راه صواب را بر او بنما) (و سدده فى الحكم).
― (رياكارى را از او دور و از دلبستگى به اسم، و آوازه ى او را خالص فرما) (و اعزل عنه الرياء، و خلصه من السمعه).
― و بالاخره يك كاسه چنين مى گويد: (فكر و ذكر و كوچ و اقامتش را در راه خود و براى خود قرار ده) (و اجعل فكره و ذكره و ظعنه و اقامته فيك و لك).
― و از اين نظر كه در روياروئى نخستين كثرت و قلت جمعيت با دشمن تاثير فراوانى در روحيه ى رزمنده مى گذارد امام از خداوند چنين مى خواهد: (هنگامى كه اين رزمنده ى الهى با دشمن تو و خودش، در يك مصاف قرار گرفت، آنان را در نظرش اندك و شان و ارزششان را در قلبش كوچك ساز) (فاذا صاف عدوك و عدوه فقللهم فى عينه، و صغر شانهم فى قلبه).
― (او را بر آنان پيروزى ده و دشمن را بر او چيره مفرما) (و ادل له منهم و لا تدلهم منه).
― اما از آن جهت كه همه ى رزمندگان از جبهه سالم برنمى گردند و بعضى شربت شهادت مى نوشند امام عليه السلام براى آنان چنين دعا مى فرمايد: (هرگاه عمرش را به نيكى و سعادت ختم فرمودى، و شهادت را روزيش گردانيدى (اين نعمت را آن زمان به او ارزانى دار)
― كه با قتل و كشتار، ريشه ى دشمنان تو را كنده باشد) (فان ختمت له بالسعاده، و قضيت له بالشهاده، فبعد ان يحتاج عدوك بالقتل).
― (و بعد از آنكه با تلاش و زحمت آنها را به اسارت گرفته) (و بعد ان يجهد بهم الاسر).
― (و پس از آنكه مرزهاى بلاد مسلمين، در امنيت و آرامش واقع شده) (و بعد ان تامن اطراف المسلمين).
― و بالاخره: (اين شهادت آن زمان به وقوع پيوندد كه دشمنانت از ميدان جنگ فرار كرده باشند) (و بعد ان يولى عدوك مدبرين).
― در هشتمين فراز امام عليه السلام براى افراد پشت جبهه و كسانى كه رزمندگان را به نحوى از انحاء مدد مى رسانند، دعا نموده عرض مى كند: (بار خداوندا هر مسلمانى كه رزمنده اى يا مرزدارى را در اداره ى امور خانه اش جانشين گردد، يا در غيبت او عهده دار سرپرستى اهل و عيالش شود، يا وى را با قسمتى از اموالش كمك نمايد يا او را با ساز و برگ جنگى امداد رساند، يا به رفتن جهاد تشويقش كند، يا دعاى خيرى به هنگام حركت به سوى جبهه بدرقه ى راهش سازد، و يا پشت سرش احترام او را رعايت كند اجر و مزدى همچون اجر و مزد اين رزمنده و هم وزن و همانند به او عطا فرما) (اللهم و ايما مسلم خلف غازيا او مرابطا فى داره، او تعهد خالفيه فى غيبته، او اعانه بطائفه من ماله، او امده بعتاد، او شحذه على جهاد، او اتبعه فى وجهه دعوه، او رعى له من ورائه حرمه، فاجر له مثل اجره وزنا بوزن و مثلا بمثل).
― و مى افزايد (به چنين شخصى در مقابل كارش مزد نقدى عطا فرما كه در همين دنيا فايده آنچه را پيش از اين فرستاده و شادى و سرور آنچه را كه به جا آورده، دريابد) (و عوضه من فعله، عوضا حاضرا يتعجل به نفع ما قدم و سرور ما اتى به).
― اين نعمت عاجل را در همين دنيا به او عنايت كن (تا آنگاه كه كاروان زمان او را در آخرت به فضل و احسانى كه برايش جارى ساخته اى و كرامت و عزتى كه برايش فراهم نموده اى برساند) (الى ان ينتهى به الوقت الى ما اجريت له من فضلك، و اعددت له من كرامتك).
― در نهمين فراز امام عليه السلام كسانى را مورد دعاى خويشتن قرار داده كه به نحوى از انحاء از شركت در ميدان جهاد وامانده اند، با اينكه علاقمند به شركت در آن ميدان بوده اند، نخست عرضه مى دارد: (بار خداوندا هر مسلمانى كه امر اسلام او را به خود مشغول دارد و تجمع و اتحاد اهل شرك در برابر مسلمين او را غمگين سازد، و تصميم مبارزه با آنها و يا آهنگ جهاد كند) (اللهم و ايما مسلم اهمه امر الاسلام و احزنه تحزب اهل الشرك عليهم، فنوى غزوا، او هم بجهاد).
― (ولى ضعف و ناتوانى او را بازدارد، يا فقر و نياز شركت او در اين ميدان را به تعويق، يا حادثه و پيشامدى اين امر را به تاخير انداز و يا مانعى در برابر اراده اش ايجاد شود) (فقعد به ضعف، او ابطات به فاقه، او اخره عنه حادث، او عرض له دون ارادته مانع).
― پروردگار من! هر مسلمانى كه در چنين شرائطى باشد: (نام او را در دفتر عبادت كنندگان ثبت فرما) (فاكتب اسمه فى العابدين).
― (ثواب مجاهدان را برايش مقرر دار) (و اوجب له ثواب المجاهدين).
― (و او را در سلسله ى شهداء و صالحان قرار ده) (و اجعله فى نظام الشهداء و الصالحين).
― به دنبال اين قسمت بار ديگر به درود بر محمد و آلش پرداخته عرضه مى دارد: (بار خداوندا بر محمد بنده و رسولت و آل محمد درود فرست (اللهم صل على محمد عبدك و رسولك و آل محمد).
― (درود و رحمتى بلندتر و برتر از همه درودها و رحمتها) (صلاه عاليه على الصلوات). (درودى كه مشرف و فوق بر همه تحيتها باشد) (مشرفه فوق التحيات).
― (درودى كه مدتش پايان نپذيرد) (صلاه لا ينتهى امدها).
― (و تعدادش هرگز قطع نشود) (و لاينقطع عددها).
― (همانند كاملترين درودى كه در گذشته بر يكى از دوستانت فرستاده اى) (كاتم ما مضى من صلواتك على احد من اوليائك).
― (چرا كه تو خداوند منان و حميدى، آغازكننده و بازگرداننده اى، و انجام دهنده هر چه را كه بخواهى) (انك المنان الحميد، المبدى ء المعيد، الفعال لما تريد).
فارسی
دعاى مرزداران
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
