صحیفه سجادیه زمینه ساز حركت علمی صادقین(ع) بود

به باور مدير گروه معارف اسلامی دانشگاه بوعلی سينای همدان، صحيفه سجاديه زمينه‌ساز حركت علمی امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده است و در واقع امام سجاد(ع) با زبان دعا به ايجاد آمادگی در جامعه پرداختند و دو امام بعدی به ادامه حركت امام سجاد(ع) با صبغه علمی پرداختند.

«اكبر عروتی موفق»، مدير گروه معارف اسلامی دانشگاه بوعلی سينای همدان، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، درباره اهميت صحيفه سجاديه در تاريخ شيعه گفت: آقا بزرگ تهرانی در كتاب «الذريعة الی تصانيف الشيعة» به جز ترجمه، حدود 50 شرح برای صحيفه سجاديه ذكر می‌كند.

عضو هيئت علمی دانشگاه بوعلی سينای همدان ادامه داد: با توجه به اهميت خاصی كه اين كتاب شريف داشته است، هم ائمه(ع) توجه ويژه‌ای به صحيفه سجاديه داشته‌اند و هم علما و دانشمندان اسلامی تلاش‌های زيادی كرده‌اند تا به اين كتاب شريف بيشتر توجه شود و اين امر موجب شد كه اقبال به اين كتاب شريف تا آن‌جا گسترش يابد كه شروح متعددی بر آن نگاشته شود.

وی افزود: اين مسئله نشان می‌دهد كه صحيفه كامله سجاديه در طول تاريخ مورد توجه ويژه قرار داشته است؛ لذا هم از حيث سند مورد اطمينان است و هم از حيث محتوا، عنايت ويژه‌ای به اين كتاب شريف شده است.

عروتی با اشاره به اين‌كه شرايط خاص دوران حيات امام سجاد(ع) باعث شد تا بهترين و زيباترين روشی كه می‌توان برای هدايت، ارشاد و راهنمايی مردم برگزيد، از سوی امام سجاد(ع) استفاده شود، تصريح كرد: بدين ترتيب، تبيين و تثبيت امامت، احياء فقه شيعه، دفاع فرهنگی از حريم تشيع و فرهنگ و انديشه اصيل اسلامی صورت گرفت.

نويسنده كتاب «اخلاق و تربيت اسلامی» عنوان كرد: امام سجاد(ع) از نقش بسيار عجيب و زيبايی كه دعا دارد، استفاده كردند و از اين پيوند معنوی با خدای متعال برای ساختن روح و تربيت انسان بهره بردند و به همين دليل است كه دعا در فرهنگ اسلامی جايگاه ويژه‌ای دارد.

مدير گروه معارف اسلامی دانشگاه بوعلی سينای همدان با بيان اين‌كه امام سجاد(ع) از ظرفيت‌های عظيمی كه دعا دارد، به خوبی استفاده كرده‌اند، گفت: آن حضرت وظيفه هدايت مردم را كه از وظايف امام است، از طريق دعا انجام داده‌اند و اين هم به دليل محدوديت‌هايی است كه ايشان در آن زمان با آن مواجه بوده‌اند.

عروتی گفت: اين حركت امام سجاد(ع) زمينه‌ساز حركت علمی و فرهنگی عظيمی بود كه توسط دو امام بعدی، يعنی امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، صورت گرفت و در واقع امام سجاد(ع) با زبان دعا به ايجاد آمادگی در جامعه پرداختند و دو امام بعدی به ادامه حركت امام سجاد(ع)، با صبغه علمی، پرداختند.