فارسی
جمعه 05 مرداد 1403 - الجمعة 18 محرم 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

0
نفر 0

نیایش در هنگام نگاه كردن به ماه نو

نیایش در هنگام نگاه كردن به ماه نو
ايها الخلق المطيع ، الدائب السريع ، المتردد في منازل التقدير ، المتصرف في فلك التدبير . امنت بمن نور بك الظلم ، و اوضح بك البهم ، و جعلك اية من ايات ملكه ، و علامة من علامات سلطانه ، و امتهنك بالزيادة و النقصان ، و الطلوع و الافول ، و الانارة و الكسوف ، في كل ذلك أنت له مطيع ، و الي ارادته سريع . سبحانه ما اعجب ما دبر في امرك ! و الطف ما صنع في شانك ! جعلك مفتاح شهر حادث لامر حادث . فأسال الله ربي و ربك ، و خالقي و خالقك ، و مقدري و مقدرك ، و مصوري و مصورك : أن يصلي علي محمد و آله ، و أن يجعلك هلال بركة لا تمحقها الايام ، و طهارة لا تدنسها الاثام . هلال امن من الافات ، و سلامة من السيئات ، هلال سعد لا نحس فيه ، و يمن لا نكد معه ، و يسر لا يمازجه عسر ، و خير لا يشوبه شر ، هلال امن و ايمان و نعمة و احسان و سلامة و اسلام . اللهم صل علي محمد و آله ، و اجعلنا من ارضي من طلع عليه ، و ازكي من نظر اليه ، و اسعد من تعبد لك فيه ، و وفقنا فيه للتوبة ، و اعصمنا فيه من الحوبة ، و احفظنا فيه من مباشرة معصيتك . و اوزعنا فيه شكر نعمتك ، و البسنا فيه جنن العافية ، و اتمم علينا باستكمال طاعتك فيه المنة ، إنك المنان الحميد ، و صلي الله علي محمد و آله الطيبين الطاهرين .

(1) اي آفريده شده فرمانبردار ، اي هميشه در رفتار شتاب كننده ( چون ماه در بيست و هشت شبانه روز به دور فلك مي گردد و ساير كواكب كه تندروترين آنها زهره و عطارد و خورشيد است نزديك به يك سال مي گردند ) اي آمد و شد كننده در منزلها و جاهايي كه ( براي آن به مقدار مخصوص و راه مخصوص كه حكمت اقتضا مي كند ) قرار داده شده ( اشاره به قول خداي تعالي " سوره 36 ، آيه 39 " : والقمر قدرناه منازل حتي عاد كالعرجون القديم يعني و گردش ماه را در منزلهايي قرار داديم تا اين كه مانند شاخه خرماي خشك شده كج گشته ديرينه " زرد و لاغر ، به منزل اول " بازگردد )اي تصرف كننده در فلك و چرخي كه جاي تدبير و نظم ( امور ) است
(2) ايمان آوردم به كسي ( خدايي ) كه به وسيله تو تاريكيها را روشن كرد ، و به سبب تو مشكلات امور را آشكار ساخت ، و تو را نشانه اي از نشانه هاي پادشاهي ( استيلاء و غلبه ) خود و نشانه اي از نشانه هاي قدرت و تواناييش ( بر همه چيز ) قرار داد ، و تو را خدمتگزار و فرمانبردار كرد با فزوني ( نور و روشنايي مانند شب چهاردهم ماه ) و به كاستن ( آن مانند شب يكم ماه ) و به طلوع و هويدا شدن ( در بالاي افق ) و به غروب و پنهان گشتن ( در زير كرانه آسمان ) و به روشن گرديدن ( از خورشيد ، يا روشن نمودن ) و تيرگي ( بر اثر حائل شدن زمين ميان ماه و خورشيد ، يا تيره ساختن كه آن بر اثر حائل شدن جرم ماه است ميان ما و جرم خورشيد ، ولي درست تر آن است كه گفته شود : و به روشن شدن و تيرگي ) در همه آن حالات و چگونگيها تو او را فرمانبردار و به سوي اراده و خواسته اش شتاب كننده اي
(3) منزه و پاك ( از نقايص ) است او ( شگفتا ) چه شگفت است آنچه ( بر حسب اراده اش ) در آفرينش تو مقدر نموده ! و چه دقيق و باريك است آنچه درباره تو انجام داده ! تو را كليد ماهي نو براي كاري نو ( كه چگونگي آن براي ما هويدا نيست ) قرار داده
(4) از خدايي كه پروردگار من و پروردگار تو و آفريننده من و آفريننده تو و تقديركننده من و تقديركننده تو و صورت بخشنده من و صورت بخشنده توست درخواست مي نمايم كه بر محمد و آل او رحمت و درود فرستد ، و تو را ماه بركت و نيكي گرداند كه روزها آن بركت را از ميان نبرد ( بلكه هر روزي بر اثر بجا آوردن كارهاي شايسته از روز ديگر نيكوتر باشد ) و ماه با طهارت و پاكي كه گناهان ، آن را چركين نسازد ( چنان ماهي كه از اعضا و اندام كارهاي ناشايسته سر نزند )
(5) ماه ايمني از آفتها و تباهيها و سلامتي و بي گزندي از بديها ( : كبر ، حسد ، حرص ، غرور ، حب مال و مانند آنها ) ماه سعادت و نيكبختي كه نحوست و بد اختري در آن راه نيابد ، و ماه بركت كه سختي در زندگي با آن نباشد ، و ماه آساني كه دشواري با آن ممزوج و درهم نشود ، و ماه خير و نيكي كه بدي با آن آميخته نگردد ، ماه ايمني ( از شيطان و هواي نفس ) و ايمان ( گرديدن به خدا و رسول و اوصياء آن حضرت - عليهم السلام - ) و نعمت و احسان و سلامتي و اسلام ( فرمانبري از آنچه دستور داده اند )
(6) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست ، و ما را از خشنودترين كساني كه هلال بر آنها طلوع نموده قرار ده ، و از پاكيزه ترين كساني ( از اوصاف نكوهيده ) كه به سوي آن نگاه كرده اند ، و از نيكبخت ترين كساني كه تو را در آن ماه پرستش مي كنند ، و ما را در آن براي توبه و بازگشت ( از گفتار و كردار ناشايسته ) توفيق ده ، و از گناه حفظ فرما ، و از بجا آوردن معصيت و نافرمانيت نگاهدار
(7) و سپاسگزاري از نعمت و بخشش خود را در آن در دل ما انداز ، و پوششهاي عافيت ( آنچه كه مانع و جلوگير از زيان و بدي است ) را به ما بپوشان ، و به وسيله كامل كردن طاعت و فرمانبريت در آن ، نعمت ( خود ) را بر ما كامل ساز ( بيش از پيش گردان ) زيرا تو بسيار نعمت دهنده و ستوده شده اي و خدا درود فرستد بر محمد و آل او كه ( از هر گناهي ) پاكيزه و ( از اوصاف ناپسنديده ) پاك هستند .

0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

لباس در قرآن
كتمان شهادت
يقين بندگان
جمال دل
اوصاف آب
عبرت آموزى امیر تیمور
هشدار قرآن پيرامون شيطان‏
عرفان اسلامي: شرح مصباح الشريعه (جلد 13)
غفلت گروه زيادى از مردم
تصاویر حضرت استاد حسین انصاریان

بیشترین بازدید این مجموعه

چهل حدیث
توبه ى مردى از کارگزاران ستمکاران
يقين بندگان
كتمان شهادت
غفلت گروه زيادى از مردم
عرفان اسلامي: شرح مصباح الشريعه (جلد 13)
لباس در قرآن
الگوگيرى از پويندگان پاك
خشوع
نیایشی برای توبه

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^