پرسشها و پاسخها، ص: 211

نباشد و خدا او را برای خود برگزيده و خالص كرده باشد لذا خداوند در قرآن كريم درباره او می فرمايد:

«إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصِينَ» «1».

او از بندگان خالص شده ما از هر گونه آلودگی ظاهری و باطنی بود.

و به همين خاطر بود كه از سنگين ترين آزمون الهی سربلند بيرون آمد و در همه حالات صبور و شكور بود و در بحبوحه جوانی با فراهم بودن همه امكانات، دامن خويش را به گناه نيالود.

بنابر اين ساحت مقدّس حضرت يوسف عليه السلام و همه پيامبران از هر گونه گناهی پاك و منزّه است.

همانطور كه قبلًا هم در بحث عصمت انبيا گذشت ترك مستحب هم گاهی معصيت ناميده می شود همان طور كه انجام مستحب را هم طاعت گويند و اگر مستحبّی از ديگران ترك شود مؤاخذه نمی شوند اما اگر از نبی يا وصی مستحبّی ترك گردد به خاطر مرتبه ای كه پيش خدا دارند به اندك چيزی مؤاخذه می شوند به جهت تأديب و جبران آن چه از آن ها فوت شده است «2».

______________________________
(1) يوسف (12): 24.

(2) مجالس شيخ مفيد: 145؛ بحار الانوار: 17/ 34، باب 15.