پرسشها و پاسخها، ص: 441

دوست است و می دانيم كه لقای معنوی پرودگار در قيامت رخ می دهد.

هنگامی كه حجاب های عالم دنيا كنار رفت و غبارهای شهوات و هوس ها فرو نشست، پرده ها برداشته می شود و انسان با چشم دل جمال دل آرای محبوب را می بيند. چنين كسی كه به حيات اخروی و نعمت ها و پاداش های عظيم آن معتقد است و با عمل به فرامين الهی خود را شايسته دريافت آن پاداش ها می داند و لطف و رحمت بی كران خداوندی را نيز باور دارد مشتاقانه در انتظار فرا رسيدن مرگ خواهد بود امّا قوم يهود كه چنين ادّعايی داشتند هرگز آرزوی مرگ نكردند چون از اعمال زشت خود به خوبی آگاه بودند.

امّا اميرالمؤمنين علی عليه السلام فرمود:

«وَاللَّه لَابْنُ ابيطالبٍ آنَسُ بالموتِ مِن الطّفلِ بِثَدْیِ امِّهِ» «1».

قسم به خدا كه علاقه علی بن ابی طالب به مرگ از علاقه كودك به سينه مادرش بيشتر است.

در مورد حمزه سيد الشهدا- رضوان اللَّه تعالی عليه- روايت شده:

در دوران جوانی و قبل از اسلام در جنگ ها زره بر تن می پوشيد ولی پس از اسلام بدون پوشيدن زره به ميدان جنگ می رفت؛ علّت را از او پرسيدند در پاسخ فرمود: من قبلًا وداع از اين جهان را مرگ و فنا می دانستم ولی اينك در پرتو آيين محمّدی صلی الله عليه و آله خود را در برابر اين حيات فانی ناتوان نمی بينم و وداع از آن را دريچه ای به سوی رحمت

______________________________
(1) نهج البلاغه: خطبه 5.