ترجمه قرآن كريم، ص: 551

كرد ولی [اراده كوبنده ] خدا از آنجا كه گمان نمی كردند به سراغشان آمد و در دل هايشان رعب و ترس افكند به گونه ای كه خانه هايشان را به دست خود و به دست مؤمنان ويران كردند. پس ای صاحبان بينش و بصيرت! عبرت گيريد.

2

اگر خدا فرمان ترك وطن را بر آنان مقرّر نكرده بود، قطعاً در همين دنيا عذابشان می كرد و برای آنان در آخرت عذاب آتش است. 3

اين [در به دری و تبعيد] برای اين است كه آنان با خدا و پيامبرش دشمنی كردند، و هر كس با خدا دشمنی كند [بداند كه ] خدا سخت كيفر است. 4

آنچه از درخت خرما [كه در مالكيّت اين دشمنان غدّار بود] بريديد يا آنها را بر ريشه ها و تنه هايش رها كرديد، به فرمان خدا بود، تا نافرمانان را زبون و رسوا كند. 5

اموال و زمين هايی را كه خدا به عنوان غنيمت به پيامبرش داد، شما برای به دست آوردنش اسب و شتری نتاختيد [در نتيجه به زحمت نيفتاديد]، ولی خدا پيامبرانش را بر هر كه بخواهد چيره می كند، و خدا بر هر كاری تواناست. 6

آنچه خدا از [اموال و زمين های ] اهل آن آبادی ها به پيامبرش داد اختصاص به خدا و پيامبر و اهل بيت پيامبر و يتيمان و مستمندان و در راه ماندگان دارد، تا ميان ثرومندان شما دست به دست نگردد. و [از اموال و احكام و معارف دينی ] آنچه را پيامبر به شما عطا كرد بگيريد و از آنچه شما را نهی كرد، باز ايستيد و از خدا پروا كنيد؛ زيرا خدا سخت كيفر است. 7

[بخشی از غنايم ] برای فقيران مهاجری است كه آنان را از ديار و اموالشان بيرون كردند، در حالی كه آنان فضل و خشنودی خدا را می جويند و خدا و پيامبرش را ياری می كنند، اينان در ادعای ايمان داشتن راستگويند. 8

و [نيز برای ] كسانی [از انصار است ] كه پيش از مهاجران در سرای هجرت و ايمان [يعنی