ترجمه قرآن كريم، ص: 534

به نام خدا كه رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش هميشگی

قيامت بسيار نزديك شد، و ماه از هم شكافت. 1

و اگر معجزه ای را ببينند، روی بگردانند و گويند: [اين ] جادويی هميشگی است! 2

و [قرآن و رسالت پيامبر و معجزه را] انكار كردند و از خواسته های نامشروع خود پيروی كرده اند، در حالی كه هر كاری [چه خير و چه شر، چه حق و چه باطل در قرارگاه ويژه خود] قرار می گيرد [و اينان به زودی خواهند دانست كه قرآن و پيامبر بر حق است يا معبودانشان؟] 3

بی ترديد آنچه از خبرها [ی گذشتگان ] كه [در آن ] مايه بازداشتن [از كفر و شرك و گناهان ] است برای آنان آمده است. 4

[اين خبرها] پندی رساست، ولی هشدارها [به اين ستمكاران لجوج ] سودی نمی بخشد. 5

بنابراين از آنان روی بگردان [و] روزی را [ياد كن ] كه آن دعوت كننده [يعنی اسرافيل ] آنان را به امری بس دشوار و هولناك دعوت می كند. 6

در حالی كه ديدگانشان [از شدت ترس ] فرو افتاده، هم چون ملخ های پراكنده از گورها بيرون آيند. 7

شتابان به سوی آن دعوت كننده می روند و كافران می گويند:

امروز روز بسيار سختی است. 8

پيش از آنان قوم نوح [پيامبران ] را تكذيب كردند، پس بنده ما [نوح ] را هم تكذيب كردند و گفتند: ديوانه است، و جن زده ای است [كه آثاری از گزند جن در او می باشد.] 9

او هم پروردگارش را خواند كه من مغلوب شده ام [و از ستم و زورگويی آنان دلتنگم ] بنابراين انتقام [مرا از اينان ] بگير.

10

[در پاسخ درخواستش ] درهای آسمان را به آبی بسيار فراوان و ريزان گشوديم، أ 11

و زمين را به [جوشيدن ] چشمه هايی [پر آب ] شكافتيم؛ نهايتاً آبِ آسمان و زمين برای كاری كه مقدّر شده بود به هم پيوستند، 12

و او را بر كشتی كه دارای تخته ها و ميخ ها بود سوار كرديم، 13

و آن زير نظر ما روان بود. [و اين ] پاداشی بود برای كسی كه او را مورد تكذيب قرار دادند. 14

و بی ترديد آن سرگذشت را [برای آيندگان ] مايه عبرت باقی گذاشتيم، آيا پند گيرنده ای هست؟ 15

پس عذاب و هشدارهايم چگونه بود؟ 16

و يقيناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان كرديم، آيا پند گيرنده ای هست؟ 17

قوم عاد [پيامبرشان را] تكذيب كردند، پس عذاب و هشدارهايم چگونه بود؟ 18

ما بر آنان در روزی شوم كه شومی اش استمرار داشت، تندبادی سخت و بسيار سرد [به عنوان عذاب ] فرستاديم، 19

كه مردم را [از زمين ] برمی كند [و بعد از آن عذاب،] گويی تنه های نخلی بودند كه ريشه كن شده اند. 20

پس عذاب و هشدارهايم چگونه بود؟ 21

و يقيناً