ترجمه قرآن كريم، ص: 44

نكردی داستان كسی را كه به دهكده ای گذر كرد، در حالی كه ديوارهای آن بر روی سقف هايش فرو ريخته بود [و اجساد ساكنانش پوسيده و متلاشی به نظر می آمد] گفت: خدا چگونه اينان را پس از مرگشان زنده می كند؟ پس خدا او را صد سال ميراند، سپس وی را برانگيخت، به او فرمود: چه مقدار [در اين منطقه ] درنگ كرده ای؟ گفت: يك روز يا بخشی از يك روز درنگ كرده ام. [خدا] فرمود: بلكه صد سال درنگ كرده ای! به خوراكی و نوشيدنی خود بنگر كه [پس از گذشت صد سال و رفت و آمد فصول چهارگانه ] تغييری نكرده، و به دراز گوش خود نظر كن [كه جسمش متلاشی شده، ما تو را زنده كرديم تا به پاسخ پرسشت برسی و به واقع شدن اين حقيقت مطمئن شوی ]، و برای اين كه تو را دليلی [از قدرت و ربوبيّت خود] برای مردم [در مورد زنده شدن مردگان ] قرار دهيم، اكنون به استخوان ها [یِ دراز گوشت ] بنگر كه چگونه آنها را برمی داريم و به هم پيوند می دهيم، سپس بر آنها گوشت می پوشانيم. چون [كيفيتِ زنده شدنِ مردگان ] بر او روشن شد، گفت:

اكنون می دانم كه يقيناً خدا بر هر كاری تواناست. 259

و [ياد كنيد] هنگامی كه ابراهيم گفت: ای پروردگار من! به من نشان ده كه مردگان را چگونه زنده می كنی؟ [خدا] فرمود: آيا [به قدرتم نسبت به زنده كردن مردگان ] ايمان نياورده ای؟! گفت: چرا، ولی [مشاهده كيفيت اين حقيقت را خواستم ] تا قلبم آرامش يابد. [خدا] فرمود: چهار پرنده بگير و آنها را [برای دقت در آفرينش هر يك ] به خود نزديك كن، و [بعد از كشتن و ريز ريز كردن و مخلوط كردنشان به هم ] بر هر كوهی [در اين منطقه ] بخشی از آنها را قرار ده، سپس آنها را بخوان كه شتابان به سويت می آيند؛ و بدان كه يقيناً خدا توانای شكست ناپذير و حكيم است. 260

مَثَل آنان كه اموالشان را در راه خدا انفاق می كنند، مانند دانه ای است كه هفت خوشه بروياند، در هر خوشه صد دانه باشد؛ و خدا برای هر كه بخواهد چند برابر می كند و خدا بسيار عطا