ترجمه قرآن كريم، ص: 47

بخواهد هدايت می كند. [ای اهل ايمان!] هر مالی را كه انفاق كنيد به سود خود شماست، و اين در صورتی است كه انفاق نكنيد جز برای طلب خشنودی خدا. و آنچه از مال [باارزش و بی عيب ] انفاق كنيد، پاداشش به طور كامل به شما داده می شود، و مورد ستم قرار نخواهيد گرفت. 272

[صدقات ] حقِّ نيازمندانی است كه در راه خدا [به سبب جنگ يا طلب دانش يا بيماری يا عوامل ديگر] در سختی و تنگنا افتاده اند [و برای فراهم كردن هزينه زندگی ] نمی توانند در زمين سفر كنند؛ فرد ناآگاه آنان را از شدت پارسايی وعفّتی كه دارند توانگر و بی نياز می پندارد. [تو ای رسول من!] آنان را از سيمايشان می شناسی. [آنان ] از مردم به اصرار چيزی نمی خواهند. و شما ای اهل ايمان! آنچه از مال [با ارزش و بی عيب ] انفاق كنيد، يقيناً خدا به آن داناست. 273

كسانی كه [چون علی بن أبی طالب 7] اموالشان را در شب و روز و پنهان و آشكار انفاق می كنند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شايسته است؛ و نه بيمی بر آنان است و نه اندوهگين می شوند. 274

كسانی كه ربا می خورند [در ميان مردم برای امور زندگی خود] به پای نمی خيزند، مگر مانند به پای خاستن كسی كه شيطان او را با تماس خود آشفته حال كرده [و تعادل روانی و عقلی اش را مختل ساخته ] اين بدان سبب است كه آنان گفتند:

خريد و فروش هم مانند رباست. در حالی كه خدا خريد و فروش را حلال، و ربا را حرام كرده است. پس هر كه از سوی پروردگارش پندی به او رسد و [از كار زشت خود] بازايستد، سودهايی كه [پيش از تحريم آن ] به دست آورده، مال خود اوست، و كارش [از جهت آثار گناه و كيفر آخرتی ] با خداست. و كسانی كه [به عمل زشت خود] بازگردند [و نهی خدا را احترام نكنند] اهل آتش اند، و در آن جاودانه اند. 275

خدا ربا را نابود می كند، و صدقات را فزونی می دهد؛ و خدا هيچ ناسپاس بزه كاری را