ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 1103

وصف كرده، و اسلام چنان كه تشريح فرموده، و گفتار چنان كه گفت، و قران چنانچه نازل كرد، و خدای حق روشنگر است، و من در خانه دنيا با تو عهد می كنم كه من راضی شدم به تو به اينكه پروردگارم هستی و به اسلام برای دين، و به محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) برای پيامبری، و به علی برای ولايت، و به قرآن به عنوان كتاب، و اينكه اهل بيت پيامبرت (بر او بر خاندانش درود) امامان من هستند، خدايا تو مرود اطمينان منی هنگام سختی، و اميد منی به گاه گرفتاری، و ذخيره منی در كارهايی كه برايم پيش آيد، و تو سرپرست منی در نعمتم، و معبود من و پدران منی، بر محمّد و خاندانش درود فرست، و هرگز چشم برهم نهادنی مرا به خود وا مگذار، و در قبر وحشتم را برطرف كنی، و برايم در پيش خود پيمانی گسترده قرار ده روزی كه تو را ملاقات می كنم.

اين عهد ميّت است در روزی كه به حاجت خود وصيّت می كند، و وصيت بر هر مسلمانی حق است. حضرت صادق عليه السّلام فرمود: تصديق اين معنا در گفتار خدای تبارك و تعالی در سوره مريم آمده است:

مالك نمی شوند شفاعت را، مگر كسی كه نزد خدای بخشنده پيمان گرفته باشد. و اين همان پيمان است.

رسول خدا صلّی اللّه عليه و آله و سلّم به امير مؤمنان عليه السّلام فرمود:

آن را بياموز و به اهل بيت و شيعه خود آموزش ده، كه آن را جبرئيل به من آموخت. شيخ فرموده: نسخه نوشته ای كه با ميّت نزد جريده گذارده می شود، پيش از نوشتن بگويد:

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگی است، گواهی می دهم كه معبودی جز خدا نيست، يگانه است، برای او شريك نمی باشد، و گواهی می دهم كه محمّد بنده و رسول اوست، (درود خدا بر او و خاندانش)،