علی (ع) مصداق پاكی ها، ص: 6
الا تا در جامعه ستم هست طبعات ستم هم خواهد بود، آثار ستم هم خواهد بود.
رهايی از آثار ستم به اين است كه همه تصميم بگيرند آدم های پاكی بشوند، انسان های عادلی بشوند، انسان های با انصافی بشوند.
نهايتاً حرف اسلام اين است كه كليد حل مشكلات متخلق شدن همه، به اخلاق پروردگار است. اگر يك نفر ستمكار هم بين مردم باشد باز كشتی حيات عيب پيدا خواهد كرد، و خيمه حيات دچار تنگنا خواهد شد. در قيامت هم همين طور، با اين كه () است قدرت واحد و تمام مهار قيامت به تنهايی به دست اوست.
در قرآن مجيد می فرمايد: به اندازه رشته نازك وسط هسته خرما كه به زحمت هم به چشم می آيد، يا در آيات ديگر می فرمايد: به اندازه سوراخ ريز ميان هسته خرما به احدی ستم روا نخواهم داشت.
