علی (ع) مصداق پاكی ها، ص: 14
بلند شد و گفت: پسر ابوطالب! خدا ريشه ات را بكند كه چقدر خوش زبانی! تا چهل پنجاه نفر قصد حركت كردند، امام (ع) از روی منبر فرمود: با شما بود؟! گفتند: نه. فرمود: به چه كسی گفت خدا ريشه ات را بكند؟ گفتند: به شما. فرمود: حق درگيری بر عهده من است، من بايد با او درگير بشوم، من هنوز سخنرانی ام تمام نشده، بگذاريد بنشيند و گوش بدهد، شايد هدايت بشود.
هدايت انسان ها
او نسبت به انسان ها فقط دغدغه هدايت داشت. به خدا قسم در سه جنگ جمل و صفين و نهروان تا جايی كه در توان اميرالمؤمنين (ع) بود جنگ واقع نشود كوشيد اما نشد و دشمن جنگ را به او تحميل كرد. نوشته اند در جنگ جمل بعد از اين كه حضرت (ع) پيروز شد به جای اين كه بگويد شهرها را چراغان بكنيد، نقل و شيرينی پخش بكنيد
