مرگ و فرصت ها، ص: 133

به اصحاب رو كردند، فرمودند: مادر دارد؟ گفتند: بله، يا رسول الله. فرمود:

صدايش بزنيد. مادرش آمد. حضرت فرمودند: پسر شما است؟ گفت: بله. فرمودند:

از دستش ناراحت هستی؟ گفت: بله، خيلی وقت است كه من با او حرف نزده ام، او مرا زده و دلم را سوزانده است، حضرت فرمودند: دارد می ميرد، راضی شو، گفت:

نمی شوم. فرمود: عيبی ندارد، به چند نفر رو كردند، فرمودند: سريع هيزم بياوريد و در حياط جمع كنيد. مادر گفت: هيزم برای چه می خواهيد؟ فرمود: اين جوان با نارضايتی تو نزد خدا نمی ارزد، می خواهم او را آتش بزنم. گفت: بچه مرا آتش بزنی؟

مگر می گذارم؟ فرمود: بله، هيزم ها را بياوريد. مادر ناراحت شد و گريه اش گرفت، گفت: نمی گذارم.

حضرت فرمودند: نمی گذاری كه من فرزند تو را با اين هيزم ها بسوزانم، اما اگر رضايت ندهی، بميرد، او را به جهنم می برند و تا خدا خداست، می سوزد. مادر اشكش ريخت و گفت: راضی شدم. پيغمبر صلی الله عليه و آله فرمودند: جوان! بگو «لا اله الا اللّه».

خيلی راحت «لا اله الا اللّه» گفت. گرفتاری برطرف، زنجير باز و مشكل حل شد.

شما جوان ها نيز مراقب زندگی خود باشيد، چون اگر گناه انبار شود، پاك كردن اين انبار، كار خيلی مشكلی است. «چرا عاقل كند كاری كه باز آرد پشيمانی» آن هم پشيمانی هايی كه اصلًا سود و فايده ای ندارد. پشيمانی آن موقع را می خواهی چه كنی؟ چرا آدم صاف زندگی نكند؟

البته شما كه پاك زندگی می كنيد، درون راحت و با آرامش و امنيتی داريد كه خيلی ارزش دارد،

«الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ» «1»

آنهايی كه اهل گناه نيستند، بدن هايشان خيلی سالم تر از گنهكاران است.

اهل ايمان و عمل صالح، امنيت بدنی، امنيت در زندگی و امنيت روحی دارند و

______________________________
(1)- انعام (6): 82؛ «كسانی كه ايمان آوردند و ايمانشان را به ستمی [چون شرك ] نياميختند، ايمنی [از عذاب ] برای آنان است.»