نگاهی به مقام امام زين العابدين (ع)، ص: 15

می گويد و در واقع، دارد به ما ياد می دهد، چگونه زيستن را و چگونه مردن را.

حالا در كنار اين خواست انسانی، آن مقدمه در ذهنتان بيايد كه برای يكبار و در يك روز هم آب خوش از گلوی حضرت (ع) پايين نرفته است. خواسته حضرت (ع) در اين دعا چنين است: (وَ عَمِّرْنِی مَا كَانَ عُمُرِی بِذْلَهً فِی طَاعَتِك .): خدايا! تا من را بند خودت می بينی كه در فضای اطاعت از تو هستم، مرگ من را نرسان و بگذار كه من بمانم. اگر من بند تو و مطيع تو هستم، پس برای چه دعا كنم كه بميرم؟ پس خدايا! چرا تو مرا به دنيا آورده ای؟ آيا برای اين كه من انسان، ظرف معرفت، هدايت و عبادت بشوم، مگر اين مشت خاك را