نگاهی به مقام حضرت خديجه(ع)، ص: 14

حضرت خديجه به شام برود، رسول خدا (ص) بود كه در آن زمان حدود بيست و چهار سال داشت. كاروان تجارتی خديجه، از بركت قدم پيغمبر (ص)، تنها با رفتن به يك سفر شام، سود فراوانی كرد. با برگشتن اين كاروان، خديجه به غلامش ميسره گفت: از ماجرای رفتن و برگشتن كاروان چه خبر؟ او به خديجه كبری (س) گزارش داد كه برخلاف هر بار، اين بار كسی در كاروان بود كه معدن ادب، فضيلت، پاكی، امانت، كرامت، صداقت، اصالت خرد و معرفت، درستی، وقار و آرامش بود. اين مجموعه را ميسره برای خديجه (س) گفت. اين فضايل، كرامات، درستی ها، واسطه حضرت خديجه (س) شد برای ازدواج با اين شخصيت دوست داشتنی. «1» اين ازدواج تنها و برای محض تأمين غريزه جنسی انجام نگرفت. اگر پای بدن در كار بود، همان وقت كه حضرت سيزده و چهارده ساله بود، ازدواج می كرد، و هر كسی هم از او خواستگاری می كرد، آن را قبول می كرد و اين قدر منتظر نمی ماند؛ امّا اين خانم آمد و حاضر شد با

______________________________
(1) 1. الهدايه الكبری، ص 51.