نگاهی به مقام حضرت خديجه(ع)، ص: 7

يُنَادَوْنَ مِن مَكَانٍ بَعِيدٍ». «1» از اين سخن معلوم شد او از راه دوری آمده است. گفتم: كجا می روی؟ گفت: «وَ لِلّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا». «2» فهميدم قصد كعبه را دارد. گفتم چند روز است كه در سفر حج آمدی؟ گفت: «خَلَقَ السَّماوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا فِی سِتَّهِ أَيَّامٍ » «3». با آيه به من فهماند شش روز است كه به اين سفر آمده. گفتم: آيا در اين پنج و شش شبانه روز غذا خورده ای؟ در جواب اين آيه را خواند: «وَ مَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَداً لا يَأكُلُونَ الطَّعَامَ » «4»: خداوند جسد و بدن آنان (انبيا) را طوری قرار نداده است كه طعام نخورند. گفتم كه پس عجله كنيد تا از اين جا برويم و به قافله برسيم. اگر بتوانيم به قافله برسيم، از اين بيابان نجات پيدا می كنيم. گفت: «وَ لَانُكَلِّفُ نَفْساً إلَّا وُسْعَهَا». «5»

______________________________
(1) 2. فصلت: 44.

(2) 3. آل عمران: 97.

(3) 4. فرقان: 59

(4) 5. انبياء: 8.

(5) 1. مؤمنون: 62.