اى بىنياز بىنيازان، اينك ما بندگان تو در اختيار توايم، و من نيازمندترين نيازمندان به توام، پس به بىنيازى و عطاى خويش احتياج ما را برطرف فرما، و ما را به بازداشتن (از رحمت) خود نوميد مگردان كه (اگر از رحمت بازداشتى) بدبخت كردهاى كسى را كه از تو نيكبختى خواسته، و نوميد ساختهاى آن را كه از احسان تو بخشش طلبيده،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.