فراز 5 از دعای 10 ( رحمت خدا بر کسی که از او رحمت خواسته )

با چنان خلق و مخلوق و با چنان اراده و امر بى‌مانند كه خاص و شايسته تو است، پس درياى رحمت و كرمت بر كسى جارى مى‌شود كه از تو رحم و كرم جويد و جز تو هيچ ستمديده‌اى را فريادرسى نيست. پس به زارى و نياز ما نظر فرما و بر ما رحمت آور. آنگاه كه با دلى همه لبريز از احتياج و نياز و اخلاص و دعا به سويت آمديم، ما را در پناه خويش بگير و از بند غم برهان.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.