فراز 5 از دعای 11 ( اجابت دعای بندگان از سوی خداوند مهربان )

خداوندا! به آنكسان كه تو را خواهند و تو را خوانند با نگاه رحمت بنگرى. و آنان را كه دست التماس و استدعا به درگاه تو گشوده‌اند نوميد نسازى. هم اكنون ما تو را خواهيم و تو را خوانيم و به اميد نگاه رحمت تو ديده به آسمانها دوخته‌ايم. پروردگارا! اين بازوان لاغر و لرزان ماست كه به دريوزگى و نيازمندى به سوى تو كشيده شده است. انك رحيم بمن دعاك و مستجيب لمن ناداك. ايمان داريم كه دست و ديده‌ى ما از درگاه خداوندى تو محروم باز نخواهند گشت.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.