و گرنه اى خداى من! كسى هستم كه گناهانم فراوان است و آنچه بر جاى گذاشتهام، بسيار زشت، و كارهايى كه انجام دادهام، ناپسندتر است، و در انجام دادن باطل و ناروا، گستاختر و بىپرواترم و من در هشيارى به وقت طاعت، ناتوانتر و در برابر تهديدهايت مراقبت و دقت و بيدارىام كمتر از آن است كه بتوانم عيبهاى خويش را برايت بشمارم و يا اين كه گناهانم را بر زبان آورم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.