و مرا فرمانى جز فرمانت نيست، حكمت دربارهى من روان و قضاء تو در حق من عين داد است و بيرون رفتن از حيطهى سلطهى تو در توانم نيست و از حدود قدرت تو پا فراتر نتوانم نهاد، و قادر نيستم كه خود را محبوب تو گردانم، و تو را از خويش خشنود سازم و به آنچه نزد توست نخواهم رسيد، مگر به طاعت و رحمت سرشار تو.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.