خدايا! آنچه در گفتار با من از حد گذشتند، يا در كردار دربارهى من زياده رفتند، يا حقى از من تباه نمودند، يا در واجبى نسبت به من كوتاهى كردند، من آن را به آنان بخشيدم، و به آن بر آنان احسانت نمودم، و در برداشتن وبال آن از ايشان از تو درخواست دارم، زيرا من دربارهى خود به آنان گمان بد نمىبرم، و آنان را در نيكى به من سهلانگار نمىدانم، و از آنچه دربارهام نمودهاند ناراضى نيستم اى پروردگار من،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.