فراز 6 از دعای 25 ( دعا برای پناه فرزندان از شیطان رانده شده )

و مرا و نسلم را از شیطان رانده‌شده پناه ده؛ چرا که تو ما را آفریدی و به ما امر و نهی فرمودی و ما را در ثواب آنچه به آن امر کردی ترغیب و به عذاب آنچه از آن نهی فرمودی تهدید کردی؛ و برای ما دشمنی قرار دادی که با ما نیرنگ می‌کند و او را بر ما تسلّطی دادی که ما را به آن اندازه بر او تسلّط نیست؛ در دل‌هایمان جایش دادی و در رهگذرهای خونمان روانش ساختی، اگر ما از او غفلت ورزیم، او از ما غافل نمی‌شود؛ و اگر او را فراموش کنیم، او ما را فراموش نمی‌کند؛ ما را از عذاب تو ایمنی می‌دهد و از غیر تو می‌ترساند.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.