فراز 22 از دعای 31 ( توبه از اعمالی که انسان را از عرصۀ محبت الهی بیرون می‌کند )

بار خداوندا، من توبه مى‌كنم از هر چه مخالف اراده و يا دور از محبت تو باشد، خواه آنچه بر قلبم مى‌گذرد باشد يا نگاه‌هاى چشم و يا گفتارهايى كه از زبانم سرچشمه مى‌گيرد؛ سرزند توبه‌اى كه به وسيله‌ى آن سالم بماند همه‌ى اعضا و جوارح از كيفر و عقوبت تو، و از كيفر دردناكى كه ناشى از قهر توست و متجاوزان از آن خوف دارند، ايمن گرداند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.