فارسی
فراز 9 از دعای 31 ( زاری و ذلّت درپیشگاه الهی )
فَمَثَلَ بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَضَرِّعاً ، وَ غَمَّضَ بَصَرَهُ إِلَى الْأَرْضِ مُتَخَشِّعاً ، وَ طَأْطَأَ رَأْسَهُ لِعِزَّتِكَ مُتَذَلِّلا ، وَ أَبَثَّكَ مِنْ سِرِّهِ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنْهُ خُضُوعاً ، وَ عَدَّدَ مِنْ ذُنُوبِهِ مَا أَنْتَ أَحْصَى لَهَا خُشُوعاً ، وَ اسْتَغَاثَ بِكَ مِنْ عَظِيمِ مَا وَقَعَ بِهِ فِي عِلْمِكَ وَ قَبِيحِ مَا فَضَحَهُ فِي حُكْمِكَ مِنْ ذُنُوبٍ أَدْبَرَتْ لَذَّاتُهَا فََذَهَبَتْ ، وَ أَقَامَتْ تَبِعَاتُهَا فَلَزِمَتْ .
كه با چشم تضرع در توسل
سر تسليم و درگاهت توكل
نگاهش بر زمين افكنده از شرم
سرش بر راست و چپ جنبد ز آزرم
ز رو در رو ببيند اقتدارت
زبانش بند و باشد شرمسارت
خضوع و خوارى از اسرار پنهان
ز تو پوشيده نبود كرده عنوان
گناهش نزد تو يك يك شمارد
و اين را نيز خود نيكو بداند
كه تو بهتر گناهش را بدانى
و نيكوتر شمارى و بخوانى
ز هر داننده‌اى اندر خفايا
از او بهتر ز اسرارش تو دانا
ز آنچه كرده آورده پناهت
ز تو خواهد همى در پيشگاهت
ز فعلش پرده‌اى بر آن قبايح
و روپوشى ز نى بر آن فضايح
نگهدارى كنى از آبرويش
كه لذت محو شد در كام جويش
و بالش هر چه سنگين در فشارش
به پشت او فروكش بى‌قرارش
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
